Ábrams, Guds lyfti (6)

Gen 13.14-18

Aftaná stríð v.7,

HARRIN segði við Ábram: 1.Mós.13.14-17. Lovaði honum landið.

“Hygg upp.” Men Lot hugdi rundan um seg v.10, Lot valdi, Lot fór avstað, Lot skilte seg frá Ábram, (v.10-14). Herluf Arnason plagdi at siga: “Hygg ikki inn í teg, hygg ikki runt um teg, men hygg uppeftir.” Men Gud valdi fyri Ábram, v.14-17.

Lot var sjálvsøkin, men Ábram hugdi upp til Gud, Gud segði: “Hygg upp og so hygg rundan um teg…” v14. Lot hugdi bert eystureftir, men Ábraham kundi hyggja runt um seg. Frá heyggjum Betels kundi hann síggja í allar ættir eftir signingum Guds. Lyfti Guds til hanara: Alt hetta er títt. Lot og Ábraham skiltust, annar til Sodoma og hin til Hebron. Aftrat hesum lovaði Gud honum stórt avkom, sum sjóarsandin og sum stjørnum himmalsins. Hetta var alt ov mikið fyri ein gamlan mann sum eingin børn átti.

Ábram flutti til Hebron, V.18. Býur 1.000 metrar yvir havinum. Har vuksu alskins trø, og mangan betri enn Sodoma og Gomorra. Makpela helli, ið Ábram keypti til gravstað til Sáru , var eisini har á leið. Har var eisini Ábram, Ísak, Jákup, Rakul og Lea grivin. Men eftirkomarar Lots fyngu landi Ammon/Móabsland, Eystanfyri Deyðahav. Deut 2.9. Men Ábram fekk “Alt landið, ið tú sært, gevi eg tær og avkomi tínum til ævigar tíðir.” v.15.

Eg profeteraði, eins og Hann hevði givið mær boð um, og andin kom í teir, og teir vórðu livandi og reistust á føtur, ovurhonds stórur herur. Ezek.37.10. Og andin kom í teir, og í v.14: Anda Mín í tykkum. Tvær ferðir kom andin í teir, men seinnu ferð lesa vit: Andi Mín. Fyrri andin v.10, so andaliga (frelst) livandi v.14?