Pogrzeb Pitra Zbigniew

Zbigniew Pitra urodził się 10 grudnia 1952 roku w Krakowie, jako dziecko w cztero-dzietnej rodzinie braterstwa Bronisława i Genowefy Pitrów. Po ukończeniu szkoły podstawowej, a później szkoły średniej zawodowej przez kilka lat pracował jako mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych oraz strażak.

Jako dziecko i jako młody człowiek lubił sport pływanie, jazdę na rowerze oraz uprawiał kajakarstwo.

Był przystojnym, aktywnym, wrażliwym i wysportowanym młodzieńcem. Skupiał się również na zagadnieniach religijnych. Posiadał w sercu szczere pragnienie podążania za Chrystusem i związku z tym, w wieku 20 lat zawarł przymierze z Panem przez chrzest święty w Kościele Adwentystów Dnia Siódmego.

Powołany do obowiązkowej służby wojskowej i po półrocznej służbie trafił do szpitala wojskowego w Krakowie.

Niestety, u progu dorosłego życia przyszła nagle i niespodziewanie ciężka choroba, która wyłączyła go na całe późniejsze dorosłe życie z aktywnoście zawodowej, społecznej i kościelnej.

Jego choroba była też wiekim dramatem dla całej rodziny. Mimo wysiłku personelu medycznego i wsparcia rodziny choroba pospowała, a medycyna często okazywała się bezsilna.

Szczególnie trudne były ostatnie lata brata Zbigniewa, gdy stał się niepełnosprawny i wymagał stałej opieki osób trzecich. W ostatnich kilku miesiącach tego roku wymagał kilkukrotnego leczenia szpitalnego, które ostatecznie zakończyło się niepowodzeniem.

Zasnął w panu z nadzieją zmartwychwstania w wieku 71 lat dnia 16 sierpnia 2024 roku

W sercu pozostaje smutek, ale też głęboka nadzieja i pewność spotkania w Dniu Powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa.

1. Przywitanie rodziny i przyjaciół.

2. Modlitwa rozpoczynająca

3. Wspomnienie, krótkie przedstawienie życiorysu. - Tadeusz Pitra

4. Pieśń - Psalm 22 – siostra Lucyna

5. Kazanie słowa Pycia

6. Odczytanie pieśni „Chrystus stoi u serca drzwi”.

7. Informacja o przemieszczeniu się nad grób.

8. Uformowanie korowodu i przejście.

9. Ułożenie urny nad miejscem spoczynku.

10. Słowo nad grobem

11. Opuszczenie trumny i wypowiedzenie formuły „Dlatego że Bóg w swojej wiecznej miłości i mądrości pozwolił, by nasz drogi brat/siostra zasnął w Chrystusie, z szacunkiem oddajemy ciało ziemi (ziemia do ziemi, proch do prochu, popiół do popiołu) w pewnej nadziei radosnego zmartwychwstania, gdy nasz Pan przyjdzie w chwale. Wtedy to nasze znikome ciało zostanie przemienione i uczynione takim, jakie jest Jego chwalebne ciało, dzięki tej mocy, którą On wszystkie rzeczy podbić sobie może.”

10. Zakończenie modlitwą „Ojcze nasz”

Mat 6:9-13: „A wy tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, Święć się imię twoje, Przyjdź Królestwo twoje, Bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj, I odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom; I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego; Albowiem twoje jest Królestwo i moc, i chwała na wieki wieków. Amen.”

11. Kondolencje dla rodziny i bliskich