Midrash Kalender

Oorsprong van die Zadok Kalender

Die Zadok-kalender het sy oorsprong in die vroeë Joodse gemeenskappe, veral die Essene wat in Qumran gewoon het. Hierdie kalender is vernoem na die priesterlike familie van Sadok, wat ‘n belangrike rol in die priesterlike orde van Israel gespeel het. Die Essene het die Zadok-kalender as ‘n son-kalender gevolg, wat ‘n jaar van 364 dae het. Dit is georganiseer in 12 maande van 30 dae elk, met 4 ekstra dae aan die einde van die jaar om dit met die seisoene in lyn te hou. Hierdie kalender het nie die maankalender wat in die Bybel voorkom gebruik nie, maar het eerder gekonsentreer op ‘n son-kalender, wat ’n reguit jaar van 364 dae maak.

Die oorsprong van die Zadok-kalender word dikwels verbind met ‘n priesterskap wat ‘n sistematiese benadering gevolg het om die feeste voorspelbaar te hou. Dit is moontlik dat die kalendar se gebruik ontstaan het as ‘n reaksie op die politieke en godsdienstige onrus in die tyd van die Makkabeërs, wat die Joodse gemeenskap verdeel het oor die regte manier om Abba Vader te aanbid, insluitend die regte gebruik van die kalender. So ons sien dat daar skeuring plaasgevind het juis oor die kalender.

Oorsprong van die Hebreeuse Kalender

Die Hebreeuse kalender is een van die oudste en mees komplekse kalenders wat in gebruik is, en dit het sy wortels in die maan-son kalendersisteem wat in die Bybel en die vroeë Israelietiese gemeenskap gebruik is. Die kalender het 'n (maan-son) basis, wat beteken dat die maande met die siklus van die maan gelei word, maar die jaar en die seisoene sal deur die son gekorrigeer word. Die kalender bestaan uit 12 maande van 29 of 30 dae, wat die maanskiklus volg, wat 'n jaar van ongeveer 354 dae maak.

Die oorspronklike Hebreeuse kalender het ontstaan rondom die maanskiklus wat in die Bybel voorkom, soos ons die eerste keer teekom in Eksodus 12:2 en ander teksgedeeltes. Dit is vanaf hierdie benadering dat die feeste soos Pasga, Sukot (Loofhuttefees) en ander godsdienstige gebeurtenisse op die kalender gespesifiseer is, volgens die maanskiklus.

Wat het na Babilon gebeur met die Kalender?

Na die Babiloniese ballingskap (ongeveer 586 v.C.) het die Joodse kalender verandering. Dit is die gevolg van die interaksie van die Joodse volk met die Babiloniërs, wat 'n sterk invloed op die Joodse gemeenskap gehad het. Die Babiloniërs het 'n kalender gebruik wat meer gesofistikeerd was, wat later ‘n invloed gehad het op die Joodse kalender. Dit het die Jode blootgestel aan meer gestruktureerde metodes van tydsberekening, insluitend astronomiese waarnemings van die maan en ander sterre.

Een van die belangrikste impakte van die Babiloniese invloede was die amptelike erkenning van interkalering (die byvoeging van ekstra maande) om die Hebreeuse kalender akkuraat met die sonjaar in lyn te hou. Wat ook nie in die Woord voorkom nie. Die Joode het die Babiloniese konsep van astronomiese interkalering aangeneem om die kalender te verfyn en te stabiliseer. Dit het daartoe gelei dat die kalender meer gestruktureer voorkom.

Na die Babiloniese ballingskap het die Sanhedrin (die hoë rabbiniese raad) die kalender gereguleer om te verseker dat die maande en seisoene sinchroniseer, en dit het die basis geword van die kalender wat die Joodse gemeenskap vandag gebruik.

My samevatting van die Zadok kalender

Die Zadok-kalender, is gebaaseer op die son, waar 1 jaar gelyk is aan 364 dae. Wat vreemd is, is die feit dat een rondte om die son ongeveer 365.25 dae is nie 364 nie.

Ons sien ook die Bybel maak hoofsaaklik gebruik van 'n maan-kalender, met maande wat bepaal word deur die waarneming van die nuwe maan (Eksodus 12:2). Ons lees ook in Psalm 104:19 “Hy het die maan gemaak om die tye aan te dui; die son weet wanneer om onder te gaan."

Die Zadok kalender bestaan uit 12 maande van 30 dae lank, waar daar verwys word na die laaste 4 dae, om by 364 uit te kom as dae van herdenking wat in die boek Jubileë 6:23 voorkom, maar die boek van Jubilee is die buite-Bybelse teks en daarom kan dit nie deel vorm van die argument nie.

Die voorstanders van die Zadok kalender glo ook dat Yeshua en sy dissipels die Zadok-kalender gevolg het, en dit word ook nie deur die Bybel bewys nie. Ons lees in die Evangelies dat Yeshua op Pasga, dieselfde dag waarop die Jode duisende lammetjies geslag het, was Yeshua gekruisig, so hoe sou Yeshua die Pasga lam vervul as Hy nie op daardie dag gesterf het nie, want volgens die Zadok kalender val Yeshua se kruisiging nie op Pasga nie.

So hoewel die Zadok-kalender gewild geword het onder sommige gemeenskappe, ontbreek die waarheid wat ons vind in Abba Vader se Woord. Die Bybel maak hoofsaaklik gebruik van 'n maan-kalender, en ons leer in Kolossense 2:16 “Laat niemand julle oordeel oor kos en drank of oor die fees van 'n nuwe maan of sabbat nie." -

So hoewel die Zadok-kalender gewild geword het onder sommige gemeenskappe, ontbreek die waarheid wat ons vind in Abba Vader se Woord. Die Bybel maak hoofsaaklik gebruik van 'n maan-kalender, en ons leer in Kolossense 2:16: “Laat niemand julle oordeel oor kos en drank of oor die fees van 'n nuwe maan of sabbat nie." Hierdie verse herinner ons aan die belangrikheid van nie net die maandelikse siklusse van die maan nie, maar ook aan die feit dat die feeste en instruksies van Abba wat in die Bybel aanbeveel word, nie as 'n manier van verlossing of regverdigmaking gebruik moet word nie, maar as 'n manier om Abba se voorwaardes en tydraamwerke te respekteer.

VRAAG 2

Ja, Abba Vader het inderdaad 'n belofte gemaak aan die stam van Levi, soortgelyk aan die belofte wat aan die stam van Juda gemaak is. Die beloftes aan beide stamme het 'n diep geestelike betekenis, en hoewel daar verskille is in die aard van die beloftes, is daar duidelike verbintenis.

Belofte aan die Stam van Juda

In Genesis 49:10 maak Jakob (Israel) 'n profetiese belofte aan die stam van Juda:

"Die septer sal nie van Juda af wegneem nie, en die heerser se staf van sy bene nie, totdat Shilo kom, en aan Hom sal die volke gehoorsaam wees."

Hierdie belofte het betrekking op die messiaanse koningskap wat uit die stam van Juda sou kom. Dit is op vervulling gekom in Yeshua, wat die Koning uit die stam van Juda was (Matteus 1:1).

Belofte aan die Stam van Levi

Vir die stam van Levi het Abba Vader ook 'n spesifieke belofte gemaak, wat veral verband hou met die priesterdom en diens aan die Tabernakel en die Tempel. Die belofte aan die stam van Levi word in Numeri 18:20-21 opgesom:

"En die Here het vir Aaron gesê: Jy sal geen erfenis in hulle land hê nie, en geen deel onder hulle sal jy hê nie; Ek is jou deel en jou erfenis onder die kinders van Israel."

Beide beloftes – dié aan Juda en aan Levi – het ‘n spesifieke rol in die uitvoering van Abba Vader se plan vir sy volk. Aan Juda is die belofte van heerskappy en die koms van die Messias gegee, terwyl aan Levi die priesterlike rol van diens aan Abba en die volk gegee is. Beide stamme het dus ‘n Goddelike roeping om die Woord van Abba Vader te bewaar en uit te leef, maar hulle het verskillende funksies binne die samelewing van Israel gehad.

Soos Juda die roeping gehad het om die koningskap voort te bring, het Levi die roeping gehad om die priesterskap te dra, en deur beide stamme het Abba Vader sy verlossingsplan met Israel en die wêreld bewerkstellig.

VRAAG 3

Volgens Genesis 1:5 begin ‘n dag in die aand, nie die oggend nie. Ons sien dit regdeur die skeppingsverhaal in Genesis 1, waar elke dag van die skepping as volg begin:

"En daar was aand, en daar was môre, die eerste dag." (Genesis 1:5)

Die patroon van "aand en dan môre" word vir elke skeppingsdag herhaal. En dit dui aan dat volgens die Bybelse perspektief, die dag begin met die aand, nie die oggend nie.

In die moderne samelewing, volgens die gregoriaanse kalender, waar die dag amptelik om middernag begin, maar in die Bybelse en Hebreeuse konteks begin die dag dus in die aand, met sononder.