Świętość

Świętość i postrzeganie świętości. 

WSTĘP: 

Świętość oraz jak ją postrzegamy. 

(2): W siódmym dniu Bóg ukończył swe dzieło, które uczynił; i odpoczął siódmego dnia od wszelkiego swego dzieła, które stworzył. (3): I Bóg błogosławił siódmy dzień, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego swego dzieła, które Bóg stworzył i uczynił. - Gen 2:2-3 

Świętość  ׁקֹ֫דֶשׁ  - be set apart, consecrated, be dedicated. (występuje 170 razy) 

Poszukiwanie świętości? 

HISTORIA OBRAZ: 

Throughout history, the monastic tradition has exemplified the pursuit of holiness through asceticism and communal living. Monks separated themselves from society, believing that this radical commitment would enable them to live in closer communion with God. However, many later recognized that isolation could lead to spiritual pride if not complemented with humility and service to others. This serves as a powerful reminder of the delicate balance required in our pursuit of holiness—a balance that must include love, service, and compassion toward our neighbors. 

During the Protestant Reformation, theologians like Martin Luther emphasized justification by faith alone, reshaping the understanding of holiness. Prior to this, many viewed holiness as a strict adherence to rules and rituals. Yet, Luther’s revolutionary insight revealed that true holiness comes from a heart transformed by grace, not mere external compliance. This crucial shift reminds us that while holiness is essential, it should flow from a relationship with Christ rather than a checklist of behaviors, revolutionizing the Christian faith in profound ways. 

  “Iconoclasm, or IMAGE-BREAKING (εἰκών, image; κλάζειν, to break), is a name for the struggle in the Christian Church in the Middle Ages, which, as its name indicates, had for its object the destruction of all images used for worship in the churches. From the age of Constantine the reverence for pictures and images constantly increased, as they were supposed to possess a certain sanctity or miraculous power; and at so early an age as that of Augustine we hear him confess that many had fallen into the superstition of adoring pictures rather than the Deity.” 

“The German Reformers, although opposing image-worship, held somewhat different opinions on the subject: thus Luther tolerated images as an ornament, and also as edifying mementoes, and condemned the destruction of the images and the altars at Wittenberg in 1522. The Swiss Reformers opposed images in any shape or for any purpose, and had them taken out of all the churches—often with great violence, as in the Netherlands. They are not even now tolerated in the Reformed Church, nor in the particular denominations that have sprung from it.” 

 Na przestrzeni dziejów tradycja monastyczna była przykładem dążenia do świętości poprzez ascezę i życie we wspólnocie. Mnisi oddzielali się od społeczeństwa, wierząc, że to radykalne zobowiązanie pozwoli im żyć w ściślejszej komunii z Bogiem. Jednak wielu z nich uznało później, że izolacja może prowadzić do duchowej pychy, jeśli nie zostanie uzupełniona pokorą i służbą innym. Służy to jako potężne przypomnienie delikatnej równowagi wymaganej w naszym dążeniu do świętości - równowagi, która musi obejmować miłość, służbę i współczucie dla naszych bliźnich. 

Podczas reformacji protestanckiej teologowie tacy jak Marcin Luter podkreślali usprawiedliwienie wyłącznie przez wiarę, zmieniając rozumienie świętości. Wcześniej wielu postrzegało świętość jako ścisłe przestrzeganie zasad i rytuałów. Jednak rewolucyjny wgląd Lutra ujawnił, że prawdziwa świętość pochodzi z serca przemienionego przez łaskę, a nie tylko z zewnętrznego przestrzegania zasad. Ta kluczowa zmiana przypomina nam, że chociaż świętość jest niezbędna, powinna wypływać z relacji z Chrystusem, a nie z listy kontrolnej zachowań, rewolucjonizując wiarę chrześcijańską w głęboki sposób. 

"Ikonoklazm lub ŁAMANIE OBRAZÓW (εἰκών, obraz; κλάζειν, łamać) to nazwa walki w Kościele chrześcijańskim w średniowieczu, która, jak sama nazwa wskazuje, miała na celu zniszczenie wszystkich obrazów używanych do kultu w kościołach. Od czasów Konstantyna cześć dla obrazów i wizerunków stale rosła, ponieważ przypuszczano, że posiadają one pewną świętość lub cudowną moc; a w tak wczesnym wieku jak Augustyn słyszymy, jak wyznaje, że wielu popadło w przesąd adorowania obrazów zamiast Bóstwa ". 

"Niemieccy reformatorzy, chociaż sprzeciwiali się kultowi obrazów, mieli nieco inne opinie na ten temat: tak więc Luter tolerował obrazy jako ozdobę, a także jako budujące pamiątki i potępił zniszczenie obrazów i ołtarzy w Wittenberdze w 1522 roku. Reformatorzy szwajcarscy sprzeciwiali się obrazom w jakiejkolwiek formie lub w jakimkolwiek celu i usuwali je ze wszystkich kościołów - często z wielką przemocą, jak w Holandii. Nie są one nawet obecnie tolerowane w Kościele Reformowanym, ani w poszczególnych wyznaniach, które z niego wyrosły". 

J. H. Worman, “Iconoclasm,” in Cyclopædia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature (New York: Harper & Brothers, Publishers, 1891), 464. 

KTO JEST ŚWIĘTY? 

(11): Któż jest podobny do ciebie wśród bogów, PANIE? Któż jest jak ty, wspaniały w świętości, straszliwy w chwale, czyniący cuda? - Ex 15 

(3): I wołał jeden do drugiego: Święty, święty, święty, PAN zastępów. Cała ziemia jest pełna jego chwały. - Isa 6] 

MIEJSCE ŚWIĘTE 

(5): Wtedy powiedział: Nie zbliżaj się tu. Zdejmij buty z nóg, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą. - Ex 3 

(13): A gdy Jozue był w pobliżu Jerycha, podniósł oczy i spojrzał, a oto mąż stał naprzeciw niego z wydobytym mieczem w ręku. Jozue podszedł do niego i zapytał: Czy ty jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów? (14): A on odpowiedział: Nie, gdyż jako wódz wojska PANA teraz przyszedłem. Wtedy Jozue upadł twarzą do ziemi, oddał pokłon i zapytał: Co mój Pan rozkaże swemu słudze? (15): I wódz wojska PANA powiedział do Jozuego: Zdejmij obuwie ze swoich nóg, bo miejsce, na którym stoisz, jest święte. I Jozue tak uczynił. - Josh 5 

O świątyni - namiot 

(43): Tam będę się spotykał z Izraelitami, a miejsce to zostanie uświęcone Moją chwałą. - Ex 29 

PROCES STANIA SIĘ ŚWIĘTOŚCIĄ 

(15): Tak bowiem mówi Wysoki i Wyniosły, który zamieszkuje wieczność, którego imię to Święty: Ja, który mieszkam na wysokościach, na miejscu świętym, mieszkam i z tym, który jest skruszony i uniżony w duchu, aby ożywić ducha pokornych i ożywić serce skruszonych. - Isa 57 

(5): Dlatego teraz, jeśli posłuchacie mego głosu i będziecie przestrzegać mojego przymierza, będziecie moją szczególną własnością ponad wszystkie narody, bo do mnie należy cała ziemia. (6): A wy będziecie mi królestwem kapłanów i narodem świętym. To są słowa, które będziesz mówić do synów Izraela. - Ex 19 

(2): Przemów do całego zgromadzenia synów Izraela i powiedz im: Bądźcie święci, bo ja, PAN, wasz Bóg, jestem święty. - Lev 19 

JEZUS ŚWIĘTY 

(35): A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. - Luke 1 

(23): A w ich synagodze był człowiek mający ducha nieczystego, który zawołał: (24): Ach, cóż my z tobą mamy, Jezusie z Nazaretu? Przyszedłeś nas zniszczyć? Wiem, kim jesteś: Świętym Boga. - Mark 1 - Obj 3:7 “święty i prawdziwy” 

DUCH ŚWIĘTY 

(16): Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka? (17): A jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście. - 1Cor 3 

(19): Czyż nie wiecie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was, a którego macie od Boga, i nie należycie do samych siebie? - 1Cor 6 

SPUSTOSZENIE – OCHYDA SPOSTOSZENIA 

(27): A jeśli mimo to nie posłuchacie mnie, ale będziecie postępować na przekór mnie; (30): Zniszczę wasze wyżyny, zburzę wasze posągi i rzucę wasze szczątki na szczątki waszych bożków, a moja dusza będzie się wami brzydzić. (31): I zamienię wasze miasta w ruiny, i zburzę wasze świątynie, i więcej nie przyjmę waszych wdzięcznych wonności. (32): I spustoszę ziemię tak, że zdumieją się nad nią wasi wrogowie, którzy w niej mieszkają. (33): A was rozproszę między narodami i dobędę miecz za wami; wasza ziemia będzie spustoszona i wasze miasta zburzone. - Lev 26 

(13): A ponieważ zbliżała się Pascha żydowska, Jezus poszedł do Jerozolimy. (15): A zrobiwszy bicz z powrozków, wypędził wszystkich ze świątyni, także owce i woły, rozsypał pieniądze wymieniających i poprzewracał stoły. (16): A do sprzedających gołębie powiedział: Wynieście to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca domu kupieckiego. - John 2 

(12): Wtedy Jezus wszedł do świątyni Boga i wypędził wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni; poprzewracał stoły wymieniających pieniądze i stołki sprzedających gołębie. (13): I powiedział im: Jest napisane: Mój dom będzie nazwany domem modlitwy, a wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców. - Matt 21 

(38): Oto wasz dom zostanie wam pusty. - Matt 23 

(30): I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia. - Eph 4 

(27): By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny. - Eph 5 

(42): Powiedział im Jezus: Czy nigdy nie czytaliście w Pismach: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym; Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach? (43): Dlatego mówię wam: Królestwo Boże zostanie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce. (44): A kto upadnie na ten kamień, rozbije się, na kogo zaś on upadnie, zmiażdży go. - Matt 21 

POJEDNANIE 

(21): I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał; (22): W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem; - Col 1 

(30): Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem; - 1Cor 1 

ZAKOŃCZENIE