Israël, Gods oogappel

Ezechiël.

Ezechiël is een bijzondere man in een bijzondere tijd. Het Koninkrijk van Israël is na Salomo uiteen gevallen in twee aparte koninrkijken: Het tienstammenrijk Israël en het tweestammenrijk Juda. Als Ezechiël profeteert bestaat het koninkrijk Israël al ruim 100 jaar niet meer. Het is door de Assyriërs veroverd en de mensen zijn weggevoerd. Inmiddels is er een nieuwe supermacht opgekomen: de Babyloniërs. Dit volk onderwerpt in meerdere fases het koninkrijk Juda, verwoest Jeruzalem en de tempel en voert de bewoners in ballingschap naar Babylonië. Een van de ballingen heet Ezechiël, een priester die door God tot profeet wordt aangesteld voor de ballingen. Vandaag is het Israël zondag, een dag waarop we extra aandacht geven aan en bidden voor Israël. Waarom die aandacht? Daar wil ik vandaag met jullie bij stilstaan rondom twee punten: Israël is een teken van Gods trouw en Israël is een baken van hoop.

Israël als teken van Gods trouw

Het Joodse volk is een bijzonder volk met een bijzondere geschiedenis. Hun voorvader is Abraham, door Gods geroepen ging hij op weg en uit hem is een groot volk ontstaan. Jaren leefde het in slavernij in Egypte tot God het volk ten tijde van Mozes bevrijde. God nam Israël aan als Zijn volk en sloot een verbond met hen. Gods tempel stond in Jeruzalem en daar werden de stenen tafelen met de verbondstekst bewaard. Daar speelde het leven van Israël zich af. In dat verbond met God lag haar identiteit en haar hoop. Identiteit omdat ze een volk van priesters waren die God aan de wereld zichtbaar mochten maken en hoop omdat de belofte aan Abraham betekende dat door zijn nakomelingen, door Israël heen Gods zegen en genade de hele wereld zou bereiken. Daar in Babel is er van die hoop weinig over en staat die identiteit onder druk. Daarom zegt God in vers 11 het volgende:

Ezechiël 37:11 NBV

En hij zei tegen mij: ‘Mensenkind, deze beenderen zijn het volk van Israël. Het zegt: “Onze botten zijn verdord, onze hoop is vervlogen, onze levensdraad is afgesneden.”

Daar in ballingschap staat de identiteit van Israël onder druk. Dat is ook het hele doel van een ballingschap. Je neemt een groep mensen mee uit hun eigen land en zet ze tussen een andere dominante groep en na verloop van tijd zullen de ballingen hun eigen identiteit opgeven, de gebruiken van de omliggende cultuur aannemen en opgaan in de massa. Ook een gevaar voor ons als christenen, niet waar? In 1 Petrus 2:11 staat: Geliefde broeders en zusters, u bent als vreemdelingen die ver van huis zijn. Ons thuis is bij God, we zijn Zijn kinderen en leven hier als ambassadeurs van Jezus in een vreemd land. Ook ons zout en licht zijn staat onder druk. We leven elke dag in het gevaar dat we meegaan in de cultuur van de steeds goddelozere samenleving om ons heen. Maar onze identiteit ligt in Christus, daar moeten we aan vasthouden. In Babel dreigt Israëls identiteit als Gods volk te verdwijnen en hun levensdraad is afgesneden. Israël is verslagen, Jeruzalem en haar tempel zijn verwoest en binnenkort zal er van het Joodse volk niets meer te zien zijn, ze zijn zo goed als dood. Hun hoop is vervlogen, ze zijn immers niet zomaar in deze situatie beland. Zeker zijn ze Gods verbondsvolk maar ze beginnen te beseffen dat dit de keerzijde van dat verbond is. Als ze trouw zijn dan zal God ze zegenen in het land had Hij beloofd maar als ze Hem ontrouw waren dan zou God hen straffen en hen zelfs hun land afnemen. Onze levensdraad is afgesneden betekend dan ook zoveel als God heeft ons verstoten en we zijn ten dode opgeschreven. Maar dan zegt God:

Ezechiël 37:12–14 NBV

Profeteer daarom en zeg tegen hen: “Dit zegt God, de heer: Mijn volk, ik zal jullie graven openen, ik laat jullie uit je graven komen en ik zal jullie naar het land van Israël terugbrengen. Jullie zijn mijn volk, en jullie zullen beseffen dat ik de heer ben als ik je graven open en jullie uit je graven laat komen. Ik zal jullie mijn adem geven zodat jullie weer tot leven komen, ik zal jullie terugbrengen naar je land, en jullie zullen beseffen dat ik de heer ben. Wat ik gezegd heb, zal ik doen – zo spreekt de heer.”’

Ezechiël mag het verslagen volk hoop brengen. Hoop dat God hen niet heeft opgegeven, hoop dat dit niet het einde zal betekenen. Hoop omdat ondanks Israëls ontrouw God trouw is. God zal hen bevrijden en uiteindelijk terug brengen naar het beloofde land. Net als bijvoorbeeld Jesaja kondigt hij aan dat aan de ballingschap een einde gaat komen wat ook daadwerkelijk gebeurt is als onder Ezra en Nehemia de ballingen vanuit Babel terugkeren naar Jeruzalem en de stad en de tempel herbouwen. God is genadig en trouw, God is een God van herstel, wat een geweldige boodschap. Ook voor ons. Israël kwam terug uit ballingschap en is niet in de omliggende cultuur opgegaan. Ezechiëls profetie heeft ongetwijfeld hoop gegeven en geholpen om identiteit en nationale hoop levend te houden. En die hoop is niet beschaamd. De grote belofte aan Abraham is vervuld in Jezus. Hij is de Grote Zegen voor de hele wereld, voortgekomen uit het volk van Israël. Bij God is genade te vinden, het teken daarvan proeven we straks in de brood en in de wijn. Ze wijzen naar Jezus Christus die stierf op Golgotha om het oordeel over ons kwaad te dragen. Wie je ook bent en wat je ook gedaan hebt. Ook al denk je dat je dat God niets met je te maken wil hebben. Hij wil alles wat je verkeerd hebt gedaan vergeven en je een nieuwe kans, een nieuw leven geven. Jezus Christus, Gods Zoon gaf Zijn leven om jou het echte leven als geliefd kind van God te schenken. HIj is trouw en laat jou niet zitten maar wil je leven herstellen en je telkens weer genade en hoop geven.

1 Johannes 1:9 NBV

Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad.

God is genadig, liefdevol en trouw. Hij biedt je herstel aan. Of je nu voor het eerst die genade aanneemt en de keuze maakt om je leven aan Jezus te geven of voor de zoveelste keer komt en je afvraagt of Hij het nog wel met je ziet zitten. Als jij je tot Jezus keert zal Hij je zien. Als jij belijd en vraagt om genade zal Hij het je graag schenken. Hij nodigt uit om straks aan Zijn tafel de tekenen van zijn trouw en genade te proeven.

Israël als baken van hoop.

Israël als teken van Gods trouw dus maar dat niet alleen. Israël is ook een baken va hoop voor ons vandaag. In Israël zien we namelijk dat God trouw is en blijft aan Zijn verbond en de wereldgeschiedenis vast in handen heeft. De Babylonische ballingschap is niet de enige periode dat Israël in ballingschap leefde. Na de twee grote Joodse opstanden in de jaren 70 en 136 waren Jeruzalem en de tempel verwoest en verboden de Romeinen het Joodse geloof. Het volk raakte verstrooid over de hele wereld. Toch wisten ze hun identiteit te behouden. Gods tegenstander, satan, heeft alles wat Hij kon gebruikt om het Joodse volk, Gods verbondsvolk, te vernietigen. Maar uit de smeulende puinhopen van de holocaust wist God een wonder te verrichten. In 1948 ontstond de staat Israël. In het Israël van vandaag zien we dat God nog altijd trouw is aan Zijn volk. Verschillende profetiën van Ezechiël worden voor onze ogen vervuld: Het land lag er als een woestenij bij toen Israël onstond maar door Gods zegen is het land en het volk tot bloei gekomen. Precies zoals Ezechiël zegt in

Ezechiël 36:35–36 NBV

Ze zullen zeggen: ‘Dit land hier, dat een woestenij was, is nu als de tuin van Eden, en de steden die in puin lagen, die verlaten waren en verwoest, zijn weer versterkt en bewoond.’ Dan zullen de volken om je heen beseffen dat ik de heer ben. Ik zal weer opbouwen wat verwoest was en beplanten wat verwilderd was. Wat ik, de heer, gezegd heb, zal ik doen.

Sinds de oprichting van de Joodse staat zien we Joden van over de hele wereld uit alle stammen terugkeren. Niet alleen Juda en Benjamin maar alle stammen komen thuis. Exact zoals Ezechiël namens God mocht voorzeggen in

Ezechiël 37:21–22 NBV

en dan zeggen: “Dit zegt God, de heer: Ik haal de Israëlieten weg bij de volken waar ze terechtgekomen zijn, ik zal ze overal vandaan bijeenbrengen en ze naar hun land laten terugkeren. Ik zal één volk van hen maken in het land en op de bergen van Israël, en één koning zal over hen allen regeren. Niet langer zullen ze uit twee volken bestaan en verdeeld zijn in twee koninkrijken.

Voor onze ogen zien we in het herstel van Israël Gods woorden in vervulling gaan. Het laat zien dat God aan het roer van de wereldgeschiedenis staat. Het laat zien met de oprichting van de staat Israël de Wederkomst van Christus een flinke stap dichterbij gekomen is. Jazeker er moet nog veel gebeuren en Israël vormt daarin het focuspunt van de wereld. Israël zal strijd kennen en uiteindelijk zal het ook in Jezus haar Messias herkennen. Het gaat tever om daar nu tot in detail op in te gaan. De wereld zal tijden meemaken zoals nooit tevoren maar wij als gelovigen mogen de hoop koesteren op een snelle ontmoeting met onze Heer en Heiland. Israël laat ons zien dat God bezig is Zijn plan met de wereld uit te voeren. Als gelovigen mogen we bidden voor Israël, Gods oogappel, mogen we bidden voor de vrede van Jeruzalem terwijl we uitzien naar de komst van Christus. Het Avondmaal wat we vandaag vieren is een voorproefje van het geweldige feestmaal wat ons wacht bij Hem.