Een nieuw verbond!(Mark 14:22-31)
Door het markus evangelie • Sermon • Submitted
0 ratings
· 5 viewsNotes
Transcript
We zijn aangekomen bij het laatste avondmaal zoals we dit noemen. Een maaltijd van traditie, een maaltijd van herinnering, een maaltijd door God ingesteld al in Exodus. Voor ruim 1500 jaren heeft het volk israel deze traditie, dit feest gevierd. De betekenis voor hen was overduidelijk. Met de laatste plaag die God over Egypte zond, zouden de eerstgeborenen van dat huis sterven. Behalve als er een lam geslacht werd, en het bloed op de deurposten gesmeerd werd. Dan zou de Engels des doods voorbij gaan en als deze het bloed op de deurposten zag zou de dood niet toeslaan. Voor de Israelieten was dit het feest van de verlossing van slavernij en bevrijding uit Egypte. Voor 1500 jaar hadden ze dit gevierd en herdacht. Daarom ook dat ik net heb gezegd, het is wel een feest dat door God werd ingesteld, maar tegelijkertijd was het een traditie geworden. Onze generatie herdenkt elk jaar bevrijdingsdag en dodenherdenking, maar de eerlijkheid gebiedt ons om te zeggen dat het niet meer hetzelfde is als het eerste jaar na de bevrijding, of tien jaar na de bevrijding. Het aantal mensen die de oorlog heeft meegemaakt dunt heel hard uit en voor ons blijft er niet meer over dan een herdenken van vrijheid in het algemeen. We vinden het belangrijk, we vieren het ook nog, maar onze harten staan er anders in dan onze opa’s en oma’s. Dan hen die onder de bezettingsmacht geleefd hebben. En zo moet het ook gegaan zijn bij dit feest in Jeruzalem. Ja het was door God ingesteld, en ja de Israëlieten vierden dit feest dan ook jaarlijks, maar al rondom de geboorte van Jezus werd geprofeteerd dat we te maken hebben met een volk dat in duisternis gezeten is… Een volk dat het licht miste en er in berustte. ( wandelt en zit. ) Die duisternis houdt in dat het volk ten diepste zonder God’s licht en openbaring leefde. Het religieuze leven was een holle gebeurtenis geworden. Het volk was vermoeid van alle lege religiositeit, en ze dwaalde als schapen zonder herder ()
Voor 1500 jaar was het verbond van God gevierd. Met het bloed van lammetjes. Onschuldige lammetjes die allemaal heenwezen naar Het Lam Gods dat de zonde der wereld droeg. () Het feest liet zien dat onschuldig bloed vergoten moest worden om God’s toorn te stillen. Jezus had zijn leven lang dit feest gevierd om de gerechtigheid Gods te vervullen. Het Pesachmaal was een instelling Gods. Iedereen moest hieraan meedoen. Het sprak van Gods verlossing. Ook de vreemdeling moest meedoen. Als je niet meedeed, moest je zelfs die zonde dragen en werd je uit de vergadering weggedaan! () Mocht je nu om wat voor reden het Pesachmaal niet kunnen vieren, bijvoorbeeld omdat je onrein was( door het aanraken van een dood lichaam) of als je ver weg was( op een verre reis , zeg maar) dan was er een tweede pesachmaal. ( en ) God nam dit Pesach heel serieus, het was Zijn inzetting en iedereen moest en zou zich daaraan houden. Daarom dat Jezus ook dit laatste Pesachmaal moest vieren! De Discipelen hadden dit feest ook hun leven lang gevierd, maar anders dan de Discipelen wist Jezus dat dit op Hem zou wijzen. En nu zou het laatste Legitieme Pesachmaal gevierd worden. Jezus zou voor te laatste keer dit feest vieren en eten en in enkele uren zou Hij het Volmaakte Lam Gods zijn Het volmaakte offer brengen. ()
36 En toen hij Jezus zag gaan, zeide hij: Zie, het lam Gods!
1 Want daar de wet slechts een schaduw heeft der toekomstige goederen, niet de gestalte dier dingen zelf, is zij nimmer in staat ieder jaar met dezelfde offeranden, die onafgebroken gebracht worden, degenen, die toetreden, te volmaken. 2 Immers, zou anders het offeren daarvan niet opgehouden zijn, doordat degenen, die de dienst verrichten, na eenmaal gereinigd te zijn, generlei besef van zonden meer hadden? 3 Doch door die offeranden werden ieder jaar de zonden in gedachtenis gebracht; 4 want het is onmogelijk, dat het bloed van stieren of bokken zonden zou wegnemen. 5 Daarom zegt Hij bij zijn komst in de wereld: Slachtoffer en offergave hebt Gij niet gewild, maar Gij hebt Mij een lichaam bereid; 6 in brandoffers en zondoffers hebt Gij geen welbehagen gehad. 7 Toen zeide Ik: zie, hier ben Ik – in de boekrol staat van Mij geschreven – om uw wil, o God, te doen. 8 In de aanhef zegt Hij: Slachtoffers en offergaven, brandoffers en zondoffers, hebt Gij niet gewild, noch daarin een welbehagen gehad, hoewel zij naar de wet gebracht worden. 9 (Doch) daarna heeft Hij gezegd: Zie, hier ben Ik om uw wil te doen. Hij heft het eerste op, om het tweede te laten gelden. 10 Krachtens die wil zijn wij eens voor altijd geheiligd door het offer van het lichaam van Jezus Christus.
Jezus zou spoedig als Lam Gods de zonden der wereld wegdragen. En niet de priesters zouden het slachten, maar God zelf zou hem slachten Jesaja . zegt: Het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen. Dit is het laatste legitieme pesachmaal volgens het oude verbond.
10 Maar het behaagde de Here hem te verbrijzelen. Hij maakte hem ziek. Wanneer hij zichzelf ten schuldoffer gesteld zal hebben, zal hij nakomelingen zien en een lang leven hebben en het voornemen des Heren zal door zijn hand voortgang hebben.
10 Maar het behaagde de Here hem te verbrijzelen. Hij maakte hem ziek. Wanneer hij zichzelf ten schuldoffer gesteld zal hebben, zal hij nakomelingen zien en een lang leven hebben en het voornemen des Heren zal door zijn hand voortgang hebben.
8 Toen nam Mozes het bloed en sprengde het op het volk en hij zeide: Zie, het bloed van het verbond dat de Here met u sluit, op grond van al deze woorden.
Jezus stelt nu het nieuwe verbond in; Onder het oude verbond werden de wetten door God op stenen tafelen geschreven. Nu beloofd God in het Nieuwe Verbond dat Hij Zijn wetten in hun verstand zal geven en in hun harten zal schrijven ( en ) Heel interessant is om te lezen wat De schrijver van de Hebreeen brief ons leert: )
28 Want dit is het bloed van mijn verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden.
10 Want dit is het verbond, waarmede Ik Mij verbinden zal aan het huis Israëls na die dagen, spreekt de Here: Ik zal mijn wetten in hun verstand leggen, en Ik zal die in hun harten schrijven, en Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn.
33 Maar dít is het verbond, dat Ik met het huis van Israël sluiten zal na deze dagen, luidt het woord des Heren: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en die in hun hart schrijven, Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn.
10 Want dit is het verbond, waarmede Ik Mij verbinden zal aan het huis Israëls na die dagen, spreekt de Here: Ik zal mijn wetten in hun verstand leggen, en Ik zal die in hun harten schrijven, en Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn.
12 Want Ik zal genadig zijn over hun ongerechtigheden, en hun zonden zal Ik niet meer gedenken. 13 Als Hij spreekt van een nieuw (verbond), heeft Hij daarmede het eerste voor verouderd verklaard. En wat veroudert en verjaart, is niet ver van verdwijning.
12 Want Ik zal genadig zijn over hun ongerechtigheden, en hun zonden zal Ik niet meer gedenken.
Het Offer dat Jezus zou gaan brengen zou alle offers van dieren overbodig maken. Deze offers hadden God nooit tevreden gesteld, er was eigenlijk alleen maar een zonden in gedachtenis brengen. Mensen werden geconfronteerd met zonde en de noodzaak van verzoening met deze 3 X Heilige God. Het was alles een heenwijzen naar het volmaakte offerlam Gods. De gezalfde, de Messias, de Christus Jezus!Alles had gewezen op Jezus, en Jezus had doorgehad dat het op Hem wees. Nu moest Hij de leerlingen; de discipelen onderwijzen. Spoedig zouden ze het zien. De vervulling van de profetie van Johannes de Doper: Jezus is het Lam Gods dat de zonden der wereld wegdraagt.()
De Pesachmaaltijd
De Pesachmaaltijd bestond uit 4 onderdelen. en Bij al die onderdelen hoorde een Beker met wijn. Maar Jezus heeft op dit Pesachmaal deze sedermaaltijd, maar 3 bekers gedronken. De 3e beker is de beker van de dankzegging. ( )
16 Is niet de beker der dankzegging, waarover wij de dankzegging uitspreken, een gemeenschap met het bloed van Christus? Is niet het brood, dat wij breken, een gemeenschap met het lichaam van Christus?
1 Een voorgerecht.
Er wordt een zegen uitgesproken door het hoofd van de maaltijd (vader of rabbi) en drinkt men de eerste beker wijn en gebruikt men het voorgerecht.
2 De Huisdienst:
Hier wordt onderwezen uit de Torah, en verteld over de uittocht uit Egypte. De beker werd gedronken
3 Hoofdmaaltijd
En terwijl zij aten, dat moet geweest zijn toen het gebraden lammetje opgediend werd, dat Jezus het brood pakte en het brak. Nadat Hij het gezegend had maakte Hij dit brood tot een symbool voor zijn lichaam. Een nieuwe betekenis aan deze sedermaaltijd. Dit avondmaal zou een nieuwe betekenis krijgen, namelijk die van het nieuwe verbond. Dat nieuwe verbond is in Christus vlees en bloed.
Let op deze prachtige woorden: Hij Nam de gestalte van een mens aan
Hij brak Het brood wat zijn Lichaam vertegenwoordigd
Hij gaf zichzelf aan het kruishout
Hierna werd de beker der dankzegging de 3e beker dus opgeheven en aan iedereen gegeven die daar was.
4 De lofzang. Als laatste onderdeel was er de lofzang. Vaak werd er dan gezongen uit de psalmen 113-118. Indrukwekkende psalmen als het gaat over wat Jezus hier deed! Hij verbond dit avondmaal aan zijn lijden en sterven. Banden van de dood hadden mij omklemt. zegt psalm 116 ons.
Wat ik zo indrukwekkend vind is dat Jezus met zijn discipelen mee zingt. Deze lofzang is gezien de omstandigheden heel moeilijk. Toch doet Jezus dit. Hij weet dat Hij moet sterven, dat Zijn ure is gekomen. Hij weet wat Hem te wachten staat. Maar Hij wil Zijn eigen offer aan Zijn Vader brengen.
23 Wie lof offert, eert Mij, en baant de weg, dat Ik hem Gods heil doe zien.
Wie lof offert, nou dat doet Jezus hier. In de spanning van zijn komende lijden en sterven, het van God verlaten zijn, de zonde, het oordeel alles wat op Hem afkomt.We hebben vaak onze mond vol over onze aanbidding en offeren, maar hier wordt duidelijk wat lof offeren is. Zie je anders Jezus erin staat vergeleken met zijn disicpelen? Zij hadden nog steeds niet door wat er straks zou gaan gebeuren, Jezus wist het maar al te goed. De dreiging van al die zonde, het gewicht van het lijden, de angst van de verlatenheid, en toch: Jezus wist dat God de Vader niet alleen toekwam alle lof en eer en aanbidding, maar dat het ook tot zegen voor Hem zou zijn. Door dat lofoffer, baan je de weg waardoor je Gods Heil Gods hulp zult zien. Wat een geweldige les voor ons.
Als je je nu in het duister van je leven bevind, als banden van de dood je omvangen hebben, als de angst der Hel je alle troost doet missen, Denk dan aan wat Jezus ons voorgedaan heeft: Hij heeft in de nacht van smart en zorgen Zijn Vader Lof geofferd. Daar mogen we van leren. Breng God maar offers van Lof, zij zullen je Gods Heil doen zien!
Hoe zegt dat oude lied het: Ik zal zijn lof zelfs in de nacht, zingen omdat ik hem verwacht. En omdat verwachten gaat het nu juist. Deze laatste beker de 4e beker heeft Jezus niet gedronken. Heeft Hij het niet gezegd:
29 Doch Ik zeg u, Ik zal van nu aan voorzeker niet meer van deze vrucht van de wijnstok drinken, tot op die dag, dat Ik haar met u nieuw zal drinken in het Koninkrijk mijns Vaders.
Die laatste beker Drinkt Jezus later, als het Koninkrijk van de Vader zal aanvangen. Het spreekt van de Wederkomst. Ook dat is in een tijd als deze een rijk vooruitzicht. Zo vaak als dat wij het brood breken, en de beker drinken mogen we herdenken aan wat Hij gedaan heeft voor ons: Zijn leven gegeven als losprijs voor velen () en we mogen dat doen tot zijn wederkomst. ()
45 Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om Zich te laten dienen, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen.
25 Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zeide: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, doet dit, zo dikwijls gij die drinkt, tot mijn gedachtenis. 26 Want zo dikwijls gij dit brood eet en de beker drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij komt.
Amen