Panahon ng Walang Katiyakan

Introduction

Kamusta po kayo?

How I wish na nakikita ko po kayo ng personal! Na mi-miss ko na kayo, malamang karamihan sa inyo ay di nyo ako nakikilala.

Pero nagpapasalamat po ako sa Panginoon sa pagkakataong ito....

Opportuinity

kahit online magkita-kita

parte ng plano ng Dios itong teknolohiya: noong araw kung ano-anong mga kaisipan ang naka paloob tungkol sa teknolohiya, lalong lalo na ang mga tungkol sa computer, pero tingnan nyo, nagagamit natin ngayon at nagiging daan para maipahayag ang salita ng Dios sa ibat’t ibang sulok ng mundo.

So kumbaga, napaganda pa ang sitwasyon kung pag uusapan ang paghahayag ng salita ng Dios di po ba? Naging captured audience ngayon ang isang buong pamilya! Kund si Tatay ay d napunta ng church or si Kuya ay ayaw dumalo ng church, e sa loob ng kani-kaniyang sala, ay mapipilitan silang makinig at manuod!

Sa kabila ng lahat ng ito, nariyan pa din po ang agam-agam. Di ko alam ang lubos na sitwasyon dyan sa inyong kinalulugaran, pero malamang parang sinisilihan na ang mga pang-upo ng kramihan at d na mapakali at gusto na mag mall.

Pero tiyak ako na kahit yan ang gustong gawin ng karamihan,

nariyan pa din po sinisidlan pa din ng takot ang bawat isa gawa ng baka mahawa or baka manubalik ang sakit para sa mga nakaranas ng covid at nakaligtas mula dito.

So nasa sitwasyon tayo ng Panahon ng Walang Katiyakan

Sa oras na ito nais ko pong tunghayan natin ang salita ng Dios at alamin natin kung paano nating gagamitin ang mga katotohanan ng salita ng Dios para po sa sitwasyon natin ngayon.

Opening Prayer

Panahon ng Israelita

Malamang marami na po tayong narinig na preaching tungkol sa mga Isrelita habang sila ay naglakbay sa disyerto na 40 taon na ang totoong dapat na nilkabay nila lamang ay 11 araw para matunton nila ang lupang pangako. Sa loob ng 40 taon, maraming nangyari at ang buhay nga nila ay puno ng walang katiyakan. Di sila nakaksiguro kung mabubuhay pa sila o hindi.

Makikita natin ito sa

Exodus 16 Mula sa Elim, nagpatuloy sa paglalakbay ang mamamayan ng Israel hanggang sa makarating sila sa ilang ng Zin, na nasa gitna ng Elim at ng Sinai. Nakarating sila roon sa ika-15 araw ng ikalawang buwan mula nang lumabas sila sa Egipto. 2 Doon sa ilang, nagreklamo ang lahat ng mga Israelita kina Moises at Aaron.

3 Sinabi nila, “Mabuti pang pinatay na lang kami ng Panginoon sa Egipto! Doon, kahit paanoʼy nakakakain kami ng karne at ng lahat ng pagkain na gusto namin. Pero dinala nʼyo kami rito sa ilang para patayin kaming lahat sa gutom.”

Tunghayan po naman natin ang

Panahon ng Mga Hukom

HUKOM 21:25 Nang panahong iyon, walang hari sa Israel, kaya ang bawat isa ay gumagawa ng kahit anong gusto nilang gawin.

Noong namatay po si Joshua, wala pong humalili sa kanya para po manguna sa bansang Israel. Hindi po na conquer ng buo ang Canaan, so ang ilan sa nga tribo ng Israel ay walang magawa kundi maki halo bilo, manirahan at makisama sa mga paganong naroon. Kaya matapos ang kamatayan ni Joshua, ang mga Israelita ay tuluyan ng napalayo sa kanilang commitment sa Dios na syang nag alis sa kanila sa Egypt. Naging simula ito ng kanilang pagsamba kay Baal at kay Astoret

Hukom 13 dahil itinakwil siya ng mga ito at naglingkod kay Baal at kay Ashtoret.

At dahil dito, itinigil ng Dios ang pag protekta sa knila, silay nakaranas pagkatalo at pang aapi at tuluyang silang nawalan ng katiyakan sa buhay na haharapin nila.

Panahon ng Kristyano

Di lingid sa inyong lahat na sa bawat yugto ng buhay ng mga Kristyano noong unang panahon ng Bagong Tipan, sila din po puno ng walang katiyakan.

Gawa 8 1-2 Inilibing si Esteban ng mga taong may takot sa Dios, at labis nila siyang iniyakan.

Pinag-uusig ni Saulo ang mga Mananampalataya

Mula noon, nagsimula na ang matinding pag-uusig sa mga mananampalataya sa Jerusalem. Kaya nagkawatak-watak ang mga mananampalataya sa buong lalawigan ng Judea at Samaria.

Ang mga apostol lang ang hindi umalis sa Jerusalem. Si Saulo na sumang-ayon sa pagpatay kay Esteban 3 ay nagsumikap na wasakin ang iglesya. Kaya pinasok niya ang mga bahay-bahay at dinakip ang mga mananampalataya, lalaki man o babae, at dinala sa bilangguan.

Kahit sino, ay hindi nakakasiguro sa kanyang haharapin.

Tandaan po natin ito, everything that was written in the Bible was written in an environment of uncertainty. Katulad po ng mga nabanggit natin, sa bawat panahon, sa buhay ng mga Israelita, sa panahon nga mga Hukom sa buhay ng mga early Christians sa NT, lahat po ng yan ay nakapaloob sa panahon ng walang katiyakan.

Pero sa kabilang ng lahat ng yan, God was not absent during those trying times and He is not absent in yours either. And Panginoong po ay parating nariyan sa panahon na nararanasan natin ang kawalan ng katiyakan.

At dapat po nating maitindihan, mula sa perspektibo ng Dios, and panahon ng walang katiyakan ay isang oportunidad para sa Kanya, and He benefits more from it. He wants to step in in our circumstances and help us, and our part is to recognize that help and it’s only Him who can turn our circumstances around.

So, yung pag recognize na yan ay may mga spiritual disciplines na dapat nating gawin.

1. He takes priority: Continue to enthrone God in your life:

Colosas 3:17 At anuman ang ginagawa nʼyo, sa salita man o sa gawa, gawin nʼyo ang lahat bilang mananampalataya sa Panginoong Jesus,[a] at magpasalamat kayo sa Dios Ama sa pamamagitan niya.

Ang book of Colossians ay isinulat ni Pablo telling his readers a vision of the true greatness of Jesus! He is the Lord of the universe, He is the One through whom everything was made and in whom everything will find its fulfillment.

Bagama’t napakaraming katuruan lumalaganap, sa ch. 2, hinahamon ni Pablo ang mga taga Colosas na maging matatag sa kanilang pananampalataya. Maraming dumating na may maling katuruan kaya sa Ch. 3, hinamon at pina alalahanan niya ang mga taga Colosas na ang mga puso at isipan nila at manitiling naka sentro at naka focus kay Kristo lamang.

It’s all about Jesus, we may have a lot of things to do, but Jesus takes precedence from it all. Sya ang priority. I know marami tayong excuse, don’t tell that to me, or to your friends, tell it to Jesus! And you’ll see what He says!!

Ang Matthew 6:33 ay lupaypay na, malimit nating binabanggit pero malimint din nating binabalewala.

If we say that we were changed by the blood of Christ, we should be an agent of change we should use our influence as a child of God to enforce change. And again, it should start from us. God takes priority and kapag prina yoritize natin si Lord, kapag nasa bingit na tayo ng mga problema and d na tayo naka titiyak kung ano na ang kahihinatnan natin, God will step in and He will rescue us, not for just for our sake, but for His name’s sake. And we will be able to discern that help, we will be able to discern yung pag step in ni Lord in our lives, IF we always make Him our priority.

2. Don’t Panic, Pray!!

Ang normal pong parating nangyayari kapag may trahedya or pangyayaring d natin inaasahan ay nag pa-panic tayo. Automatic na nag iisip tayo kung anong sulusyon and malimit dahil yung pag panic natin kaakibat ay takot, sa sobrang pag-aalala natin, we end up resolving matters through our own way. And unknowingly na isasantabi natin si Lord.

Filipos 4: 6 Huwag kayong mag-alala sa anumang bagay. Sa halip, ilapit sa Dios ang lahat ng pangangailangan nʼyo sa pamamagitan ng panalangin na may pasasalamat. 7 Kapag ginawa nʼyo ito, bibigyan kayo ng Dios ng kapayapaan na siyang mag-iingat sa puso ninyo at pag-iisip dahil kayoʼy nakay Cristo Jesus. At ang kapayapaang ito ay hindi kayang unawain ng tao.

Philippians 4:6–7 NLT

6 Don’t worry about anything; instead, pray about everything. Tell God what you need, and thank him for all he has done. 7 Then you will experience God’s peace, which exceeds anything we can understand. His peace will guard your hearts and minds as you live in Christ Jesus.

Ang sabi ng iba; “nagawa ko na yan, pray ako ng pray wala namang nangyayari”.

Ang sagot ko po sa comment na ganayan ay; “nasubukan mo na bang mag pasalamat”

I’m not disregarding yung immediate na mag panic ka at mag alala.

ex: Liz, train station, shoot out. Almost 1hr

But it’s not an excuse. In moments where we are tested, though it’s hard, magpasalamt po sa Dios, ang pag hayag natin ng pagpapasalamat sa Dios ay pagkilala na He is and He will always be with us.

When we read the verse, “ilapit sa Dios and lahat ng inyong pangangailangan” and idea is we are not informing God, I believe ang ibig lang pong sabihin nito ay because we know who are God is, because He has never failed us noon pa, from the perspective of God He believes that, kahit na sa kalagitnaan ng pag aalala, or panic na nararanasan natin, we will still choose to thank Him and will acknowledge him sa pamamagitan po ng paglapit sa kanya through prayer. Ang buong idea po dito ay instead of worrying, we pour out our heart to God.

3. Remember

Remember or Tandaan, means - to bring into mind.

And salitang remember ay isang normal na parte ng activity ng human mind. Pero, kung ang pinag uusapan natin ay either we remember God in our prayers o sa bawat ginagawa natin, or if we apply it in relation sa tin, you know “God is remembering His people” then ang word na remember with appropriate nouns becomes a special verb sa religious vocabulary ng nga Israelita and gayungdin para sa ting mga mananampalataya. It becomes more personal.

Psalm 119:55 NLT

55 I reflect at night on who you are, O Lord; therefore, I obey your instructions.

King David: masyadong meaningful

“Panginoon, sa gabi ay inaalala ko kayo at iniisip ko kung paano ko masusunod ang inyong kautusan.”

Isaiah 46:9 NLT

9 Remember the things I have done in the past. For I alone am God! I am God, and there is none like me.

9 Alalahanin ninyo ang aking mga ginawa noong unang panahon. Ako lang ang Dios, at wala nang iba pang katulad ko.

Nabanggit ko kanina na “we know who are God is”, personal po ito, hindi general understanding, at yung ating pagkakilala sa Kanya ang syang magiging susi upang ma ala-ala natin ang lahat ng mga pangako Niya. Kung ang pangako Nya ay hindi Nya tayo iiwan ni pababyaan man, ay ito ang panghwakan natin.

Follow

Matthew 10:38 NLT

38 If you refuse to take up your cross and follow me, you are not worthy of being mine.

38 Ang sinumang ayaw sumunod sa akin dahil natatakot siyang mamatay para sa akin[j] ay hindi karapat-dapat sa akin

Yang word na “follow” dyan ay it is more on behavior. Yung pag-uugali natin bilang isang anak ng Dios and how do we act out that behavior.

When talk about behavior, we think about, habits, practices.

Following Christ is not only here (ituro ang brain) it should also be here (ituro and puso), kase I believe kung nasa puso po ang pag sunod that means malalim ang pag unawa natin sa mga utos ng Dios, at kung malalim ag pangunawa natin sa mga utos ng Dios, that means dapat apektadong maigi ang behavior natin. At kung apekatado ang behavior natin that means habits are being formed.

So when we read

Proverbs 3:5–7 NLT

5 Trust in the Lord with all your heart; do not depend on your own understanding. 6 Seek his will in all you do, and he will show you which path to take. 7 Don’t be impressed with your own wisdom. Instead, fear the Lord and turn away from evil.

5 Magtiwala ka nang buong puso sa Panginoon at huwag kang manalig sa iyong sariling karunungan. 6 Alalahanin mo ang Panginoon sa lahat ng iyong ginagawa at ituturo niya sa iyo ang tamang landas.

Kapag nabasa natin yang verse na yan tayo ay lubusang nagtitiwala sa ating Panginoon. That means apektadong maige ang buhay natin at ang pag uugali natin, we already formed a habit of holding on to His promises and we are practicing our faith.

So now, sa mga panahon ng walang katiyakan, we should believe that we are not alone, that we have the favor of the Lord, that He will never leave us nor forsake us.

And again, we should continue to have that disciplines in our lives, no one is perfect, not even Christians, pero wala po tayong excuse para sabihin na hindi kumikilos ang Lord sa buhay natin. We only have to draw more closer to Him everyday of our lives.