Koringkorrels moet koringplante word
Johannes 12:22-26 & Handelinge 2:42
19 Oktober 2008 Somerstrand 09:00
Tema
VOLG MY? – “hulle het hulle HEELHARTIG toegelê ...”
Verwelkoming
· Lied 100 “Juig almal tot Gods lof en eer” staan
Votum
Seëngroet
Lofsang
· Lied 209 “Heer, met my hele hart” sit
· Lied 280 “Here, Redder, groot en magtig” staan
· Lied 293 “Jesus neem ons kleine kinders” sit
Kindertyd
Scrapbook
Wat is dié?
‘n Scrapbook.
Ja – dit is ‘n verjaardag maatjie s’n.
Maar daaroor so ‘n bietjie later.
In Jesus se voetspore
Die sesjarige Len was gedurig op sy ma se hakke, so veel so dat sy selfs amper op ’n keer oor hom geval het! Sy raas toe en vra hom of hy nie liewers buite wil gaan speel nie. Sy antwoord aan haar was dat hy liewer saam met haar wil wees!
Toe sy egter die hoeveelste keer op sy tone trap, het sy haar geduld verloor en gevra: “Hoekom tree jy so vreemd op?”
Toe kyk Len sy ma in die oë en antwoord: “Wel, juffrou het gesê ek moet in Jesus se voetspore loop. Maar ek kan nie vir Jesus sien nie, so nou loop ek maar in Mamma s’n!”
Mooi storie nê?!
Volg My!
Want die Bybel sê mos: ons moet in Jesus se spore loop.
Onthou julle nog hoe julle laasweek agter oom Deon aangeloop het.
Die Bybel sê ons moet vir Jesus volg.
Hoe doen ‘n mens dit?
· Bid, Lees, Dien, Praat, Lief,
Ek wil vandag vir julle iets voorstel wat julle nog baie in julle lewe gaan help om Jesus te volg.
‘n Mens kan nie vroeg genoeg daarmee begin nie!
Kom ons kyk nou in hierdie Scrapbook
Ons hou ‘n Scrapbook van alles in ons lewe – van jou geboorte, van jou verjaarsdae, van plekke waar ons vakansie gehou het, van groot partytjies of feeste wat ons hou.
· Hier is Jan se geboorte – hy is sowaar 19 jaar oud vandag.
· Hier is Jan se doopdag 31 Desember 1989.
· En hier is sy kamer.
· En hier sy eerste verjaardag.
· En hier sy matriekafskeid.
Nou ons kan ook ‘n Scrapbook hou van hoe ons Jesus volg in ons lewe.
Wat sit ‘n mens daar in?
· Jy kan foto’s van jou ma en pa daar sit – want as Hy nie vir hulle bymekaar gebring het nie, was julle nie hier nie! Dit sê iets van wat Jesus vir jou gedoen het.
· Jy kan foto’s van jou doop daar sit – want toe het God gesê, Hy is baie lief vir jou en Hy maak jou sy kind.
· Jy kan daarin skryf van gebedsverhorings.
· Jy kan daarin skryf van ‘n Bybelteks wat jou vir mooi is.
· Jy kan daarin skryf van kere wat die Here vir julle baie goed was.
· Jy kan daarin skryf van tye wat die Here julle uit gevaar gered het.
· Jy kan daarin skryf van ‘n tyd wat jy gehoorsaam was en vir Jesus gevolg het en wat toe gebeur het.
· En jy kan plak, teken, skryf – enige manier!
En so kan ‘n mens in die Scrapbook alles sit wat vir jou sê: Jesus is in my lewe. Ek volg Hom.
En as ‘n mens eendag twyfel, of dit gaan swaar, of jy wil weet wat moet ek nou doen, dan kan jy kyk in jou Scrapbook.
Julle gaan nou begin met ‘n Scrapbook by die toepassing – maar miskien moet julle vir julle ma’s en pa’s vra vir ‘n groter boek wat julle langs julle bed kan hou sodat dit sommer vir die res van jou lewe gebruik kan word.
Gebed
· Lied 258:1,2 “Vreugdevolle tyding” sit
Skriflesing
U weet nou al heel goed, die tema van ons kwartaal is die woorde van Handelinge 2:42: “Hulle het hulle HEELHARTIG toegelê ...” Dit verwoord die reaksie van die 3 000 nuwe volgelinge van Jesus wat met die eerste Pinksterdag hulleself aan Jesus en aan die gemeenskap van gelowiges verbind het.
In die Grieks word die woordjie proskartereō gebruik.
Dit beteken ‘n toewyding en fokus van gedagtes en gedrag, van volharding en deursettingsvermoë, van aanhou ten spyte van, van onafgebroke jouself te gee vir iets, om vas te byt en deur die pyngrens te breek, om alles te doen wat dit van jou vra.
Paulus gebruik die woord op ‘n punt in sy mentorskap teenoor Timoteus, waar hy vir hom sê hy moet aanhou om die Bybel in die openbaar te lees (1 Tim 4:13), hom toe te lê daarop, daarin te leef ... want daardeur sal hy homself red EN dié wat na hom luister.
Dít is die Christelike weg. Dít is wat dit beteken om ‘n volgeling van Jesus te wees. Dít is wat dit beteken om Sy afdruk op jou lewe te hê.
Maarten Luther het mos gesê: “God se Woord is nie ’n Leeswoord nie, maar ’n Leefwoord!”
· Johannes 12:22-26; Handelinge 2:42
Woordverkondiging
Paasfees
Johannes vertel van ‘n aantal Grieke wat ‘n hoë agting vir die Joodse geloof gehad het. Hulle het na die paasfees gekom om te aanbid. Met die groot intog van Jesus in Jerusalem op die rug van ‘n donkie, het hulle gedink: dié Jesus moet ons ontmoet! Hulle gaan praat toe met Filippus, moontlik omdat hy ’n Griekse naam gehad het en van Betsaida af gekom het, waar baie Jode vergrieks het en hulle kinders Griekse name gegee het. Filippus was ‘n ywerige volgeling van Jesus, wat met die aanvanklike roeping van Jesus sommer ook vir Natanael bygesleep het om Jesus te volg (Joh 1).
Filippus doen nou eintlik dieselfde, en gaan praat eers met Andreas, wat ook ‘n Griekse naam gehad en saam met Filippus en Petrus van dieselfde omgewing gekom het, en saam gaan vertel hulle toe vir Jesus van die wonderlike ding wat besig is om te gebeur: nie-Jode begin nou ook na Jesus toe kom.
Dié boodskap het Jesus soos ‘n skoot yskoue water getref. Want Hy het onmiddellik besef, “die tyd het gekom”. Die tyd vir die offer vir die verlossing van mense oor die hele wêreld het aangebreek.
Maar, al is hy baie bewus van wat dit gaan kos, ‘n kruis, praat Hy daaroor as ‘n verheerliking (doxazō). Hoekom? Want deur die dood sien Hy ook die opstanding en die verlossing van die kosmos.
‘n Koringkorrel word ‘n Koringplant
En dan gebruik Jesus ‘n diepsinnige beeld om dit te bevestig, en sy offer aan die kruis te beskrywe, ‘n offer wat Hy ook van almal vra wat sy voorbeeld wil navolg, nog dieper, wat Hom wil volg. Hy praat oor die feit dat as ‘n koringkorrel nie geplant (begrawe) word nie, kan dit geen koringare, wat op hulle beurt ‘n oorvloed koringkorrels dra, voortbring nie.
Dit is met die begrafnis van ‘n lewe vir jouself, wat die krag van ‘n nuwe oorvloedige lewe ontkiem en begin groei en begin vrug dra.
Nou ons moet dit goed hoor. Dit is ‘n sterf aan ‘n lewe vir jouself, om ‘n lewe vir ander te kan lewe. ‘n Mens moet hierdie woord, apothnēskō, “as die koringkorrel nie in die grond val en STERF nie” nie in ‘n wetenskaplike sin verstaan nie, asof die “sterwe” sou beteken dat daar letterlik doodgegaan moet word nie (EP Groenewald).
Dit is in elk geval ook nie wat met ‘n koringkorrel gebeur nie. Die bedoeling is dat die gestalte, die uiterlike vorm van die saadkorrel vergaan, maar die kiem van die lewe bly behoue en spruit voort (pherō) in ’n nuwe gestalte.
Die bedoeling is dat Jesus in sy aardse gestalte ‘n offer moes bring, waardeur God se krag in werking gestel kon word, en die oes van God sigbaar kon word. Deur Jesus se opstanding uit die dood in ‘n ander gestalte kon God nou die ewige lewe gee aan elkeen wat in Hom glo, en wat Hom navolg om nie meer vir hulleself te lewe nie, maar vir God.
En dit is die punt – Ons is koringkorrels! En ‘n koringkorrel, dit is nou jy en ek, kan besluit om vir jare sy kragte te spaar vir homself ( en dit kan hy suksesvol doen deur in die skuur te bly en te sorg dat die boer hom nie in die hande kry nie). Of ‘n koringkorrel, dit is nou jy en ek, kan besluit om sy lewe vir ander te gee, deur in die grond geplant te word en in die transformasie van homself ‘n koringplant te word wat are het en koringkorrels lewer wat op hulle beurt geplant kan word om die lewe aan te gee dat ander kan lewe en so die lewe wat in hulle opgesluit is, te kan vermenigvuldig.
Koringkorrels moet koringplante word.
Soos Beasley-Murray in die Word kommentaar op Johannes sê: “The law of life through death in v 24 has in view making life possible for others, whereas in v 25 it is to gain life for oneself.”
Om te sterwe aan ‘n lewe vir jouself, en ‘n lewe te begin lewe vir ander – dit is wat dit beteken om Jesus te volg. Om ‘n koringkorrel te wees wat ‘n koringplant word.
die begeerte na meer
Nou waar begin dit alles? Hoe kan ek dit prakties begin doen.
Wel jy begin waar jy is! Maak nie saak watter stoel nie!
En jy maak ‘n keuse: Ek wil Jesus volg.
Want dít is die begin, en dit is die resep selfs vir die vêrste gevorderde, mees geestelike volwasse kind van God, om Jesus te volg. Om Jesus te volg, is waar verandering begin (soos die storie van die 6 jarige Len) en waar verandering uitgebou word.
Die begeerte is die begin.
Hoekom? Want Jesus werk met ons begeerte. Die begeerte na Hom trek Hom in die kern van ons bestaan in.
Daarom die fokus die kwartaal op die teks van Handelinge: hulle het hulle HEELHARTIG toegelê op die lering van die apostels, die onderlinge verbondenheid, die gemeenskaplike maaltyd en die gebede.
Geestelike dissiplines
Hoekom is dit so belangrik?
Want, reg deur die eeue het gelowiges hierdie behoefte aan en na God gekoppel aan sekere geestelike dissiplines of gewoontes of praktyke.
Die navorsing van Willow Creek Community Church in Chicago bevestig dit. Een van die vier katalisators van geestelike groei is persoonlike geestelike praktyke.
Die vier katalisators is:
1. Geestelike oortuigings en houdings
2. Georganiseerde kerklike aktiwiteite (formeel)
3. Persoonlike geestelike praktyke
4. Geestelike aktiwiteite saam met ander (informeel)
Want elke keer as ‘n mens ‘n geestelike dissipline doen, skep jy ruimte in jou lewe vir Jesus. Soos Adele Calhoun sê: dit gee die Gees: “space to brood over our souls.”
As jy ‘n behoefte aan verandering het in jou lewe, dan is die eerste stap om dié behoefte na die Here toe te bring. En vir elke behoefte is daar ‘n dissipline of ‘n aktiwiteit wat jy kan beoefen om vir Hom tyd te maak om dié behoefte te vervul.
En deur dit stap vir stap te doen, treetjie vir treetjie, begin die verandering in jou lewe kom.
Hou ‘n Joernaal
Een van die beste maniere om Jesus te volg, as die Here vandag hierdie begeerte om Jesus te volg in jou hart weer aangeblaas het, is om die dissipline van stiltetyd te laat herleef, en meer spesifiek ‘n joernaal te hou sodat die pad wat jy met Hom stap met tyd vir jou meer sin kan begin maak.
Kom ons dink ‘n bietjie na oor ons lewe – op die blaadjie is ‘n Stiltetyd barometer. Vul dit in om ‘n waarderende blik te kry op wat in jou stiltetyd al gebeur het met jou. En dink na oor hoe jy meer van die goeie dinge kan doen.
Wat doen ‘n mens met ‘n joernaal (scrapbook)?
Adele Calhoun sê: dis om jou in te stel “to be alert to my life through writing and reflecting on God's presence and activity in, around and through me”.
‘n Joernaal help jou om jouself in te stel om raak te sien wanneer God opdaag in jou lewe. Hy is natuurlik altyd daar, maar omdat ons nie onsself instel om Hom raak te sien nie, sien ons Hom nie raak nie! In ‘n sekere sin help ‘n joernaal ons natuurlik eintlik om die waarheid oor onsself raak te sien … dat ons in God se hande is, dat Hy met ons ‘n pad stap … en dit gebeur wanneer ons ruimte maak in ons lewe om te kan agterkom wat aangaan.
En onthou: daar is eintlik niks waardeur God nie met ons praat nie! Jy kan skryf oor dinge buite jou en dinge binne in jou. Jy kan jou gebede neerskryf. En soos wat ons herhalende temas, sondes, gevoelens, behoeftes, beperkings, bekommernisse, verwagtinge begin raak sien, kom ons in aanraking met die genesende teenwoordigheid van God. En ons joernaal word ‘n reis van ons siel na God toe.
Daar is nie ‘n regte of verkeerde manier vir ‘n joernaal nie. Daarom het ek die voorbeeld van ‘n scrapbook gekies om met die kinders te behandel. Jy kan teken, skryf of plak. Jy kan sleutel woorde onderstreep om agter te kom watter dinge by herhaling vir jou betekenis het. En baie gou sal jy agterkom dat jy met jou joernaal in ‘n gesprek met God betrokke raak waar jou joernaal nie net jou kreatiwiteit ten toon sal stel nie, maar ‘n getuienis van God se teenwoordigheid in jou lewe sal wees.
Jy moet jou eie ritme vind, daagliks, weekliks, maar verseker gereeld. En dit is absoluut noodsaaklik as daar veranderinge in jou lewe is, of jy besluite moet neem, of jy worstel met goed … asof dit nie elke dag is nie!?
En dit help as jy plek en tyd maak vir ander om saam met jou die pad te stap. Veral vir ons families: die dissipline van huisgodsdiens kan bestaan in die deel met mekaar van ons joernale. Dit kan ook ‘n welkome afwisseling vir kleingroepe wees om vir ‘n tyd spesifiek hierop te fokus.
Laat elkeen kom met dié een ding wat die week in stiltetyd duidelik geword het, en dit met mekaar te deel. Dit kan soms ook ‘n vraag wees, of ‘n gebedsversoek, of ‘n stuk leed en hartseer waarmee geworstel word.
Maar dit begin by stiltetyd ... en ‘n joernaal.
uitdaging
Ek sluit af.
Christen wees is Volgeling wees.
Volgeling wees is om ‘n Koringplant te word.
Die koringkorrel moet in die grond val, en dit moet ‘n koringplant word, lewe ter wille van ander.
Begin met ‘n joernaal om dié reis neer te pen, sodat dit ‘n getuienis vir jouself kan wees van die proses waarin jy ‘n volwasse volgeling van Jesus Christus word.
“Hulle het hulle HEELHARTIG toegelê ...”
Gebed
Dankoffers
· Lied 467:1 “Die Heer is God, die sterke God” op skerm (bekende “kelkie vorm” frasering)
Aankondigings
Ek het ‘n klomp ekstra inligting op die webtuiste gesit vir dié wat verder wil lees. Onder andere ‘n wonderlike storie van Ignatius, ‘n kerkvader uit die tweede eeu n.C.
Slotsang
· Lied 215 (vers1,5 saam; vers 2,4 vroue; vers 3 mans) “Besing die lof van Jesus saam” staan
Seën
Amen
· Lied 269:1 “God bly met u, waar u ook mag gaan” staan
Ekstra stof
Die merk van Christus in ons lewe
Die Griekse woord wat gebruik word in die Bybel vir “voorbeeld” is ook gebruik vir wanneer ’n merk agtergelaat is deur ’n harde hou (byvoorbeeld wanneer ’n motief op ’n muntstuk geslaan is). Om Jesus as voorbeeld na te volg, beteken dus dat ons toelaat dat Christus ons lewe merk, soos ’n muntstuk geslaan word, of soos ’n bees gebrandmerk word. Ons is gemerk deur Christus en ons lewe word bepaal deur Christus. Alles word bepaal deur die beeld wat op ons ingeslaan is! Die beeld bepaal die waarde van die muntstuk!
Dit geld natuurlik ook van alle gelowiges. Die Heilige Gees het ons lewe gemerk met die lewe van Christus. Wat sien mense in ons lewe raak - vir ons of Christus wie se voorbeeld ons uitleef?
Om Jesus te volg
Ons toewyding om Christus na te volg moet só sterk wees, dat ons bereid sal wees om ons idee van hoe ons lewens gelewe moet word, en wat belangrik is, en waarvoor ons moet werk, prys te gee. En te luister na wat God wil hê, Hom te dien, soos wat Jesus hier sê, en dit met ons hele hart te doen.
Jesus gebruik eintlik twee woorde wat mekaar komplimenteer hier in Joh 12:22-26, om God te dien (diakoneō), en om Hom te volg (akoloutheō). Die woord om te volg, is saamgestel uit die eerste letter van die alfabet a wat ‘n deelwoord van eenheid is, en keleuthos (‘n pad) – d.w.s. ‘n mens kan daarin die idee inlees van agter iemand aan te loop, dieselfde pad as hy te volg.
Dit beteken dus nie dat ons moet of graag sal wil sterf nie, maar dat ons bereid moet wees om enigiets: posisie, besittings, gerief, op te offer – sodat ons God kan dien, en agter Jesus aan kan stap, Hom kan volg, kan doen wat Hy vra, kan gaan waar Hy wys, sy wil en wens te gehoorsaam. Dit kan selfs beteken dat ons ons lewens verloor om Christus te verheerlik, hoewel vir die meeste van ons dit meer van belang is dat ons bly lewe, maar vir Christus.
Ignatius se storie
Ignatius, ‘n biskop van Antiochië in die begin van die eerste eeu n C, was op pad na Rome. Hy was ter dood veroordeel weens sy geloof in Christus. Op pad deur Turkye word hy besoek deur gelowiges uit Rome wat hulle invloed wou gebruik om hom van sy vonnis te onthef.
Sy hele lewe het hy geleef vir die Here Jesus en hy was gereed om sy getuienis met sy lewe te beseël. Daarom het hy nie gedink dat die Romeinse Christene hom ‘n guns sou bewys nie. Inteendeel. Dit sou hom verhinder om Jesus te volg tot die einde toe.
Daarom skryf hy in sy brief aan die Christene in Rome, interessant genoeg uit die stad Smirna, hedendaagse Izmir, waar ons sendelinge op ‘n tyd gedien het, die volgende aangrypende woorde:
“I fear your kindness, which may harm me. You may be able to achieve what you plan. But if you pay no heed to my request it will be very difficult for me to attain unto God.”
Al wat hy wil hê van sy mede Christene is dat hulle sal bid dat hy getrou bly, met sy hele hart, aan die pad wat die Here vir hom gegee het:
“If you remain silent about me, I shall become a word of God. But if you allow yourselves to be swayed by the love in which you hold my flesh, I shall again be no more than a human voice.” (Letter from Ignatius, Romans 1,2-2.1)
Geen wonder dat Ignatius bekend geword het as die “Draer van God” en dat die legende ontstaan het dat hy die jong kind was wat Jesus gebruik het om te illustreer hoe ‘n mens die koninkryk van die hemele binnegaan (Matt 18).
Proskartereō in die woordeboeke –“Heelhartig toegelê”
Enhanced Strong's Lexicon AV translates as “continue” four times, “continue instant” once, “continue steadfastly” once, “attend continually” once, “give (one’s) self continually” once, “wait on” once, and “wait on continually” once. 1 to adhere to one, be his adherent, to be devoted or constant to one. 2 to be steadfastly attentive unto, to give unremitting care to a thing. 3 to continue all the time in a place. 4 to persevere and not to faint. 5 to show one’s self courageous for. 6 to be in constant readiness for one, wait on constantly.
The New Strong's Dictionary of Hebrew and Greek Words: to be earnest toward, i.e. (to a thing) to persevere, be constantly diligent, or (in a place) to attend assiduously all the exercises, or (to a person) to adhere closely to (as a servitor):— attend (give self) continually (upon), continue (in, instant in, with), wait on (continually).
Vine's Complete Expository Dictionary of Old and New Testament Words: “to take heed, give heed,” is said of the priests who “gave attendance at the altar,” Heb. 7:13. It suggests devotion of thought and effort to a thing. In 1 Tim. 4:13 (in the exhortation regarding the public reading of the Scriptures), the rv translates it “give heed,” for the kjv, “give attendance.” In Acts 16:14, “to give heed” (for kjv, “attended). See beware, give, No. 17, regard.
2. proskartereo (προσκαρτερέω, 4342), “to be steadfast,” a strengthened form of kartereo (pros, “towards,” intensive, karteros, “strong”), denotes to continue steadfastly in a thing and give unremitting care to it, e.g., Rom. 13:6, of rulers in the discharge of their functions. See continue, wait. In the Sept., Num. 13:21.¶
Oor Volgelinge
Terloops: Joh. 12:26 wys daarop dat baie mense, onder andere Jesus se dissipels, gedink het dat Jesus net vir die Jode gekom het. Maar Jesus verkaar dat almal wat opreg na Hom soek, welkom is as sy volgelinge, wie hulle ook al is. Sy boodskap is vir almal. Ons mag dus nooit toelaat dat sosiale en rasseverskille struikelblokke word as dit by die verkondiging van die Evangelie kom nie. Die Woord moet na alle mense uitgedra word en alle mense moet welkom wees in die gemeenskap van die gelowiges.
Navorsing van Willow wat op dié woordverkondiging betrekking het (uit die boek: Follow Me)
1. Wat mense van die kerk en sy leiers verwag
Gelowiges verwag transformasie en wil die vertroue hê dat die kerk en sy leiers hulle daarmee sal help.
Een van die sleutel verwagtings van gelowiges wat uit die navorsing gekom het, was: “Challenge me to grow and take the next step in my spiritual life.”
Reveal – Where are you? (die eerste boek in die reeks) en Follow Me werk met die “vision gap” tussen 1) waar mense nou is (werklikheid) en 2) waar hulle graag wil wees (visie) op voetspoor van Peter Senge (Fifth Discipline) se navorsing. Sy tese is dat die gaping tussen werklikheid en visie ‘n “creative tension” veroorsaak wat as sodanig die energie voorsien om die gaping te oorbrug. Dit is soos ‘n rubberband wat jou vorentoe trek.
Vir verandering om te gebeur, moet die kerk ‘n werkbare plan voorsien om die gaping te oorbrug.
En dit is die hooffokus van die Follow Me boek se refleksie as opvolg van die vorige boek Reveal – Where are you?:
om te verstaan hoe werklike mense prakties te werk gaan om die geestelike gapings in hulle lewens te oorbrug, sodat die kerk werkbare planne daarvoor kan voorsien.
Die kerk moet dus die gapings in geestelike groei identifiseer en spesifieke stappe aanbied sodat mense die gapings in hulle geestelike groei kan oorbrug. Uiteraard wil hulle nie ‘n honderd stappe gee nie, maar net die eerste 3 of 4 om ‘n beweging te begin om die gaping te oorbrug.
Leiers moet dus die rol van geestelike breiers inneem om mense te help met die werklikheid (waar is ek?) en die visie (waar wil ek wees?) om hulle eie gapings te kan identifiseer.
· Dié gapings moet nie te groot gedefinieer word nie, anders sal dit demotiverend wees.
· Die stappe moet ook verpersoonlik word, sodat mense ingeligte keuses kan maak – “one size does not fit all”.
Wat gelowiges (en leiers) hiermee help is die bril van segmentering.
Dit word in detail in die eerste boek Reveal – Where are you? bespreek, gebaseer op die navorsing van Copeland en Arnson oor predictiveness. Dit is ‘n meetinstrument wat in verbruikersnavorsing gebruik word om vas te stel: “the degree to which we can predict whether or not someone is likely to behave in a certain way or to try a new product.”
‘n Hoë korrelasie tussen houdings en gedrag is “predictiveness”, waaruit segmente (groepe mense met gemeenskaplike eienskappe) geëkstrapoleer kan word.
Die segmente wat uit hulle navorsing na vore gekom het, is:
a. Ontdekkingstog van die boodskap van Christus (Exploring Christianity)
b. Groei in Christus
c. Naby aan Christus
d. Christus-gesentreerd
Die behoeftes wat mense in dié segmente het, is die volgende:
a. ONTDEKKERS: Soeker eredienste en geleenthede om met ander te connect
b. BEGINNERS: Kleingroep geleenthede en basiese persoonlike geestelike praktyke
c. GROEIENDES: Diensgeleenthede en gevorderde persoonlike geestelike praktyke
d. CHRISTUS-GESENTREERDES: Mentor geleenthede en ‘n wye reeks van diensgeleenthede
Benewens die metafoor van ‘n rubberband wat jou vorentoe trek, gebruik hulle ook die metafoor van water wat vloei – ons is soos water wat na God toe wil vloei en diep intieme gemeenskap met Hom wil hê – en die kerk moet mense hiermee help.
2. Katalisators
In hulle ondersoek van 200 kerke en 80 000 mense is vier kategorieë van geestelike katalisators gevind wat mense help om van een fase van geestelike groei na die volgende te beweeg.
Die vier kategorieë is afgelei uit die meting van die impak van meer as vyftig faktore op geestelike groei.
Die vier katalisators is:
1. Geestelike oortuigings en houdings
2. Georganiseerde kerklike aktiwiteite
3. Persoonlike geestelike praktyke
4. Geestelike aktiwiteite saam met ander
In die bespreking van dié katalisators fokus hulle op drie bewegings wat mense van een segment na ‘n volgende laat beweeg:
1. Beweging Een: die vroegste fase van geestelike groei (Ontdekker na Beginner) – veral die aanvaarding van Jesus as die enigste weg tot saligheid (laerskool).
2. Beweging Twee: die intermediêre fase van geestelike groei (Beginner na Groeiende) – veral waar mense begin om meer aktief in hulle persoonlike geestelike ervarings te word (hoërskool).
3. Beweging Drie – die meer gevorderde fase van geestelike groei (Groeiende na Christus-gesentreerde) – veral waar mense begin skuif van ‘n daaglikse bewussyn van Christus se teenwoordigheid en betrokkenheid na ‘n herdefinisie van ‘n persoon se identiteit as Christus-gesentreerd (universiteit).
Die vyf hoof behoeftes is dieselfde vir al drie geestelike groei bewegings:
1. Help my om die Bybel in diepte te verstaan,
2. Help my om ‘n persoonlike verhouding met Christus te ontwikkel,
3. Voorsien stewige programme vir kinders,
4. Daag my uit om te groei en “next steps” te neem,
5. Voorsien “compelling” eredienste.
Belangrike ander bevindinge:
· ‘n Begeerte dat Jesus ‘n prioriteit in my lewe sal wees (first in my life), is ‘n betekenisvolle katalisator in al drie bewegings, sowel as ‘n groeiende oortuiging van die outoriteit van die Bybel.
· Die impak van die kerk, soos reeds in die eerste rondte van hulle navorsing bevind, is die hoogste in die eerste twee bewegings van geestelike groei: Ontdekkers na Beginners, en Beginners na Groeiendes.
· ‘n Verstommende ontdekking is dat diensgeleenthede meer betekenisvol is in geestelike ontwikkeling as georganiseerde kleingroepe!
· Verdere leer-ervarings oor geestelike temas het ook ‘n betekenisvolle impak in beweging twee (Beginner na Groeiende).
· Verdere leer- en aanbiddings dienste het ook ‘n betekenisvolle katalisator effek in beweging drie Groeiende na Christus-gesentreerde).
· Refleksie oor die betekenis van die Bybel vir my lewe is die nommer een faktor in al drie bewegings.
· Geestelike gemeenskap is ‘n kritiese katalisator vir geestelike groei in al drie geestelike groei bewegings. Dit skuif wel van meer spontane vriendskappe na sterker mentor verhoudings wat meer verantwoording asook meer risiko’s impliseer.
· Alle segmente sê dat geestelike vriendskappe hulle mees belangrike bron van geestelike gemeenskap is.