Volhouden

Kayla Mueller

Ik herinner me dat mama altijd zei dat God uiteindelijk de enige is die er echt voor je is. Ik ben in een stadium waarin ik mezelf, in elke zin van het woord, overgeef aan onze Schepper omdat er letterlijk niemand anders was....en door God en door jullie gebeden voel ik me teder geborgen in een vrije val. Ik heb het licht in de duisternis gezien en ik heb geleerd dat je zelfs in een gevangenis vrij kunt zijn. Ik ben dankbaar. Ik ben tot het inzicht gekomen dat in er in elke situatie iets goeds te vinden is, je moet er alleen naar zoeken. Niemand had kunnen weten dat het zo lang zou duren, maar weet dat ik hier ook vecht op de manier waarop ik dat kan en ik heb nog heel wat vechtlust in me zitten. Ik breek niet en ik zal niet toegeven, hoelang het ook duurt. De gedachte aan jouw pijn doet me zeer maar de gedachte dat wij ook weer samen komen, geeft me kracht. Wees alsjeblieft geduldig, geef je pijn aan God. Ik weet dat jullie willen dat ik sterk blijf. Dat is precies wat ik aan het doen ben. Wees niet bang voor mij, ga door met bidden, zoals ik dat ook zal doen. En als God het wil, zijn we snel weer samen.

Woorden uit een brief van Kayla meuller, een 26 jarige hulpverlener die terwijl ze hulp wilde bieden aan vluchtelingen in de grensregio van Turkije en Syrië door IS gevangen werd genomen en uiteindelijk ook om het leven is gekomen. Een brief voor haar familie die ze aan ontsnapte medegevangenen meegegeven heeft. Een moderne Jozef. Iemand die ook ondanks al haar goede bedoelingen onschuldig gevangen zat op het moment dat ze haar krachtige brief schreef. Net als Jozef, onschuldig gevangen maar niet gebroken. Mooie woorden gebruikt ze: teder geborgen in een vrije val, licht in de duisternis en ze spreekt over vrijheid zelfs in een gevangenis. Wat maakt dat ze dit kan schrijven? Wat maakte dat Jozef ondanks de vele tegenslagen in zijn leven niet opgaf? Belangrijke vragen aangezien ook jij en ik situaties meemaken die je van je rust en veiligheid kunnen beroven. Hoe kunnen we als gelovigen sterk en vast blijven staan ondanks moeite en zorg? Daar gaan we het vandaag over hebben.

Situatieschets

Jozef werd door zijn vader verwend en mede daardoor door zijn broers gehaat. Uiteindelijk maakt die haat dat ze vader Jacob laten denken dat Jozef dood is en Jozef verkopen ze als slaaf. Zo beland Jozef in het huis van Potifar. De baas van de lijfwacht van de Farao van Egypte. Het gaat hem ondanks zijn slavenbestaan voor de wind en God zegent hem. Wanneer de vrouw van Potifar hem valselijk beschuldigd van aanranding beland Jozef uiteindelijk in de gevangenis. Denk hierbij niet aan een of andere kerker maar het was een deel van het bezit van Potifar waar belangrijke gevangenen van Farao werden opgesloten. Jozef zit onschuldig in de gevangenis. We hebben geen idee hoe lang Jozef daar al zit als hij de schenker en de bakker ontmoet. Aangezien er voldoende tijd is om ook in de gevangenis een voorname positie te verkrijgen moet je al snel denken aan enkele jaren. De vrijlating van de schenker aan het einde van H40 geeft hoop maar deze man vergeet Jozef uiteindelijk 2 jaar. Jarenlang onschuldig gevangen zitten. Vast zitten in een situatie waaraan je niet kunt ontsnappen, waarin je geen uitweg ziet, waarin alle hoop lijkt weggeslagen. Hebben we niet allemaal situaties zoals Jozef in ons leven: een slechte relatie, een baas die misbruik van je maakt, een lichaam wat zo ziek is dat je het niet kunt vertrouwen, mensen die je pijn doen of een lockdown die zo eenzaam, bang of onrustig maakt dat je niet meer weet hoe het verder moet. We hebben allemaal onze Jozef momenten in het leven. Hoe ga je daar nu mee om?

Geloven betekend geen vrijwaring van lijden/tegenslag

Laat ik dan allereerst zeggen dat geloven niet betekend dat God ervoor zorgt dat je nooit ziek wordt, nooit tegenslagen of tegenwerking zult ondervinden of zelfs van tijd tot tijd moet lijden. Ook moeite en zorgen behoren tot het normale leven van een Christen. Ik zeg dit zo expliciet omdat ik nog te vaak mensen spreek die zelf denken dat God ze voor alle ellende zal bewaren en diep teleurgesteld of vertwijfeld raken als er dan toch zorgen komen. Nog verdrietiger wordt ik als ik hoor van mensen die door anderen zijn aangesproken met de bewering dat God alleen maar wil zegenen en als je toch moeiten ervaart dat dit het gevolg is van ongehoorzaamheid of zonde in je leven en God daarom ellende op je afstuurt. Deze verklaringen zijn veel te gemakkelijk en kort door de bocht. Ze verdraaien de waarheid en zadelen mensen in een moeilijke situatie ook nog eens op met een eenzijdig en onbijbels Godsbeeld. De harde waarheid is dat ook in het leven van de meest trouwe en gehoorzame gelovige ellende voorkomt. Je ziet het bij Jozef, bij David, bij de jonge Gemeente in Jerzualem, bij alle apostelen, bij Paulus en zelfs bij de Heer.Sterker nog, ik denk wel eens dat hoe dichter je bij God probeert te leven hoe meer tegenslag en tegenwerking er ook komt omdat ook satan probeert je bij God vandaag te trekken. Omgaan met lijden vraagt om een eerlijk en helder uitgangspunt en het Bijbels uitgangspunt is dat lijden deel uitmaakt van het leven en pas als Jezus terugkeert en alle dingen nieuw maakt zullen zonde, kwaad, onrecht,pijn, ziekte en verdriet definitief verdwijnen.

Deel Gods zegen uit

Het tweede wat ik je vanuit Gods Woord in handen wil geven is de oproep om niet weg te zinken in het moeras van zelfmedelijden. De manier om dat te doen is door net zoals Jozef niet alleen naar je eigen situatie te kijken maar om zelfs in eigen ellende oog te hebben voor de ander en Gods zegen aan hen uit te delen. Juist door buiten onszelf te kijken worden we bewaard voor het moeras van zelfmedelijden. Juist door zelfs midden in je eigen vertwijfeling je ook uit te strekken naar de ander ervaren we Gods aanwezigheid, troost en genade. Denk hoe de vervolgde gemeente van Jeruzalem op haar vlucht overal het evangelie verspreidde en zo overal kleine nieuwe gemeenten stichtte. Denk hierbij aan hoe Betsie ten Boom midden in de verschrikking van het concentratiekamp voor haar zus en medegevangenen een beeld van hoop was ondanks haar eigen lijden. Denk aan hoe moeder Teresa zich vereenzelvigde met de allerarmsten en met de weinige middelen die ze had vocht voor de waardigheid van anderen. Denk aan die kaart die je kan sturen aan een zieke terwijl je het zelf ook moeilijk hebt. Een boodschap die je kunt doen, een telefoongesprek wat je kunt voeren. Oog houden voor en oprechte interesse in de ander maakt dat we bezig zijn om Gods zegen uit te delen en daarin zullen we zelf ook hoop en kracht ervaren. Iets van wat de Heer zegt in de Bergrede: zalig de barmhartigen want aan hen zal barmhartigheid bewezen worden wordt zo al zichtbaar in ons leven.

Gebruik je gaven en talenten

Het volgende wat ons kan helpen in moeilijke omstandigheden is het werken met de gaven en talenten die God ons geeft. Dat is hetgeen wat Jozef doet. Hij heeft in dienst van Potifar bewezen dat hij hard kan werken, betrouwbaar is en kan organiseren. In de ellende van de gevangenis blijft hij bereid om die door God gegeven gaven te gebruiken. Het maakt dat hij opklimt en ook in de gevangenis een vooraanstaande positie kan innemen. Een positie waardoor hij in contact komt met de schenker en de bakker. Jozef kan, door Gods genade, dromen uitleggen en hij durft ook bij de schenker en de bakker deze gave aan te bieden wanneer ze worstelen met de betekenis van hun dromen. Zoals God Jozef laat zien geeft hij de duiding door en zo gebeurt het even later ook. Doordat Jozef ook in zijn tijd van gevangenschap bezig blijft met het inzetten van zijn gaven en talenten ontmoet hij de schenker en de bakker en kan hij hun dromen verklaren. Later, op Gods tijd, wanneer de schenker weer aan Jozef denkt nadat Farao heeft gedroomd blijkt dit een sleutel te zijn in Gods plan met Jozefs leven. Zo gaat het vaak. Gods kiest ervoor om te werken en te verlossen doordat mensen hun gaven en talenten inzetten. Aan de ene kant staat Gods voorzienigheid en aan de andere kant onze bereidheid te blijven dienen. Ook wanneer het misschien uitzichtsloos lijkt en vreselijk moeilijk is om door te gaan wil ik je vragen om toch vol te houden, toch door te zetten en je gaven en talenten te blijven gebruiken om te dienen: Ik weet niet hoe en wanneer maar wel dat God ze gebruiken wil in Zijn plan met jouw leven! eigen voorbeeld van hoe God gebruikt.

Heb oog voor Gods leiding

Wat ik nu zeg hangt samen met het voorgaande namelijk dat het belangrijk is dat we zelf ook de stappen zetten die we kunnen zetten. Op God vertrouwen en volhouden in moeilijke situaties betekend ook dat we zorgen voor een open blik en het leren herkennen als God een deur open zet. Jozef zal dat zo ervaren hebben toen hij de schenker en de bakker ontmoette. beiden hadden een vooraanstaande positie aan het hof van de Farao. Vaak een vertrouwenspositie waarin ze ook invloed en macht hadden. Denk bijvoorbeeld ook maar eens aan Nehemia die zijn positie als schenker gebruikt om de koning van Perzië te vragen om toestemming om het verwoeste Jeruzalem weer op te bouwen. Als Jozef weet dat de schenker zijn oude positie terugkrijgt legt hij ook uit dat hij onschuldig in de gevangenis zit en vraagt hem om aan hem te denken. Jozef herkent een mogelijke leiding van God en handelt ernaar. Denk aan Fillipus die de kamerheer hoort lezen uit Jesaja en een kans ziet om deze man van Jezus te vertellen. Als ik terugdenk aan het beroepingstraject afgelopen najaar zie ik een aantal bijzondere ontmoetingen en omtmoetingen die God uiteindelijk heeft gebruikt waardoor ik nu als jullie voorganger voor jullie sta. Uitnodigingen en ontnoetingen die ik had kunnen afwijzen en dan waren de dingen heel anders verlopen. Heb daarom oog voor de deuren die God open zet en wees niet bang om stappen te zetten en eigen verantwoordlijkheid te pakken. Vaak werkt God erdoorheen om Zijn verlossing en uitredding te brengen.

Blijf vertrouwen houden

Het belangrijkste heb ik voor het laatst bewaard en is iets wat we de afgelopen weken vaker gezegd hebben maar wat zo wezenlijk belangrijk is dat ik er ook vandaag mee afsluit: Blijf vertrouwen op God. In onze lezing staat een klein zinnetje waar je makkelijk overheen kijkt: vs 8. Is de uitleg niet aan God? Die paar woorden laten zien dat Jozef, ook nu in de gevangenis, bleef vertrouwen op God. Hij rekende erop dat God met Hem was. Hij wist dat als Hij bad er aan de andere kant van de gebedslijn iemand luisterde in wiens handen hij veilig en geborgen was. Iemand op wie je in alle omstandigheden kunt rekenen en die bij machte is te verlossen. In Christus mogen we weten dat God met ons is. Jezus nodigt ons uit om naar Hem te kijken en om op Hem te vertrouwen. Onze moeiten, zorgen en lasten mogen we op Hem werpen en Hij zal helpen ze te dragen. Jezus beloofd dat Hij ons nooit los zal laten en middels Zijn Heilige Geest altijd bij ons zal zijn om ons kracht te geven, te leiden en te troosten. Dat vraagt van jou en mij een keuze, een beslissing iedere dag weer om ons leven in Zijn handen te leggen. Ik ga je niet zeggen dat wanneer je dat maar doet alles uiteindelijk wel weer goed komt zoals het bij Jozef goed komt aan het einde van zijn leven. Dat is helaas niet altijd de realiteit. Soms blijven zorg en pijn elkaar opvolgen. Kijk maar naar het leven van de apostelen, kijk maar naar Kayla Mueller die uiteindelijk stierf in haar gevangenschap. Paulus schrijft

Romeinen 5:4 NBV

volharding tot betrouwbaarheid, en betrouwbaarheid tot hoop.

Die hoop is essentieel in het leven van een Christen. Hoe oneerlijk en moeilijk dingen ook zijn wij weten dat onrecht, kwaad, lijden, misbruik, ellende, ziekte, dood en duivel niet het laatste woord hebben. Dat is voorbehouden aan Jezus die alles te goede zal keren, die alle dingen nieuw zal maken en die ook uiteindelijk ons leven totaal zal verlossen. In die hoop zijn we geborgen tot in eeuwigheid van dagen. Laat die hoop ook jou kracht geven.

Amen