Introduction to Ephesians

(9.) ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ  ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ  ΤΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ.

ΥΠΟΘΕΣΙΣ.  (7)

  Ἡ Ἔφεσος ἔστι μὲν τῆς Ἀσίας μητρόπολις· ἐτελεῖτο

δὲ τῇ Ἀρτέμιδι, καὶ μάλιστα ταύτην ἐκεῖ ἔσεβον

ὡς μείζονα δῆθεν θεόν· καὶ τοσαύτῃ δεισιδαιμονίᾳ  (10)

οἱ ταύτην τιμῶντες ἐκέχρηντο, ὡς μηδὲ τοὔνομα

τοῦ τὸν ναὸν αὐτῆς ἐμπρήσαντος ποιῆσαι φανερόν·

ἐνεπρήσθη γάρ. Καὶ ὁ μακάριος δὲ Ἰωάννης ὁ

εὐαγγελιστὴς τὰ πολλὰ ἐνδιέτριψεν ἐκεῖ· καὶ γὰρ

καὶ ἐξωρίσθη ἐκεῖ, καὶ ἐτελεύτησε. Καὶ τὸν (15)

Τιμόθεον δὲ ἐκεῖ κατέλιπεν ὁ Παῦλος, καθὼς γράφων

πρὸς αὐτὸν, φησί· Καθὼς παρεκάλεσά σε προσμεῖναι ἐν

Ἐφέσῳ. Καὶ τῶν φιλοσόφων οἱ πολλοὶ,

καὶ μάλιστα οἱ ἀνθήσαντες περὶ τὴν Ἀσίαν, ἦσαν

ἐκεῖ. Λέγεται δὲ καὶ Πυθαγόρας ἐκεῖθεν εἶναι· καὶ (20)

γὰρ ἡ Σάμος, ὅθεν ἦν, Ἰωνική ἐστι νῆσος. Τοὺς δὲ

περὶ Παρμενίδην καὶ Ζήνωνα καὶ Δημόκριτον, καὶ @1

(10.) πολλοὺς ἔτι καὶ νῦν εὕροι τις ἂν φιλοσόφους ἐκεῖ.  (7)

Ταῦτα δὲ ἡμῖν οὐχ ἁπλῶς εἴρηται, ἀλλ’ ὥστε δεῖξαι,

ὅτι πολλῆς ἔδει τῷ Παύλῳ σπουδῆς πρὸς ἐκείνους

γράφοντι. Λέγεται δὲ καὶ τὰ βαθύτερα τῶν νοημάτων (10)

αὐτοῖς ἐμπιστεῦσαι, ἅτε ἤδη κατηχημένοις. Ἔστι

δὲ νοημάτων μεστὴ ἡ Ἐπιστολὴ ὑψηλῶν, καὶ δογμάτων.

Γράφει δὲ τὴν Ἐπιστολὴν ἀπὸ Ῥώμης δεδεμένος,

καθὼς καὶ αὐτός φησι· Προσεύχεσθε ὑπὲρ ἐμοῦ,

ἵνα μοι δοθῇ λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός μου ἐν  (15)

παῤῥησίᾳ γνωρίσαι τὸ μυστήριον τοῦ Εὐαγγελίου,

ὑπὲρ οὗ ἐγὼ πρεσβεύω ἐν ἁλύσει. Καὶ ὑψηλῶν

σφόδρα γέμει τῶν νοημάτων καὶ ὑπερόγκων. Ἃ γὰρ

μηδαμοῦ σχεδὸν ἐφθέγξατο, ταῦτα ἐνταῦθα δηλοῖ, ὡς

ὅταν λέγῃ· Ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καὶ  (20)

ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διὰ τῆς

Ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ·

καὶ πάλιν, Συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἡμᾶς ἐν

τοῖς ἐπουρανίοις· καὶ, Ὃ ἑτέραις γενεαῖς οὐκ

ἐγνωρίσθη, νῦν ἀπεκαλύφθη τοῖς ἀποστόλοις  (25)

τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ καὶ προφήταις ἐν τῷ Πνεύματι,

εἶναι τὰ ἔθνη συγκληρονόμα καὶ σύσσωμα καὶ

συμμέτοχα τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τῷ Χριστῷ. @1