geloof is de overwinning

Richteren 7

Geloof is de overwinning

Hebreeën 11 leert ons dat omdat Mozes een man van geloof was, hij in staat was "het onzichtbare te zien, het onvergankelijke te kiezen en het onmogelijke te doen". Die boodschap heb ik steeds weer nodig.

Wat eeuwen geleden voor Mozes gold, kan ook gelden voor Gods volk in deze tijd, maar mannen en vrouwen van geloof lijken schaars te zijn. Waar onze kerken vandaag de dag ook om bekend staan, ze staan ​​er niet bepaald bekend om dat ze God verheerlijken door grote daden van geloof.

“Want al wat uit God geboren is, overwint de wereld. En dit is de overwinning die de wereld heeft overwonnen: ons geloof” (1 Johannes 5:4).

Christenen worden ofwel overwonnen vanwege hun ongeloof of overwinnaars vanwege hun geloof. En onthoud dat geloof niet afhangt van hoe we ons voelen, wat we zien of wat er kan gebeuren.

Het bekende en opwindende verslag van Gideons prachtige overwinning op de Midianieten is echt een verhaal van geloof in actie, en het onthult ons drie belangrijke principes over geloof. Als we overwinnaars willen zijn en niet overwonnen willen worden, moeten we deze principes begrijpen en toepassen.

1. God stelt ons geloof op de proef (Rechters 7:1–8)

Een geloof dat niet kan worden getest, kan niet worden vertrouwd. Maar al te vaak is wat mensen denken dat geloof is eigenlijk alleen maar een 'warm vaag gevoel' over geloof of misschien gewoon 'geloof in geloof'. Ik herinner me dat ik in een bestuursvergadering van een internationale bediening zat toen een van de bestuursleden enthousiast zei: "We zullen er gewoon in geloof uit moeten stappen!" Rustig vroeg een ander bestuurslid: "Wiens geloof?" Die vraag deed ons allemaal in ons hart zoeken.

Geloof is als een tandenborstel: iedereen zou er een moeten hebben en regelmatig gebruiken, maar het is niet veilig om die van iemand anders te gebruiken.

We kunnen mannen en vrouwen van geloof volgen en delen in hun heldendaden, maar we kunnen niet slagen in ons eigen persoonlijke leven door afhankelijk te zijn van het geloof van iemand anders.

God test ons geloof om minstens twee redenen: ten eerste om ons te laten zien of ons geloof echt of vals is, en ten tweede om ons geloof te versterken voor de taken die Hij ons heeft gesteld.

Ik heb in mijn eigen leven en bediening opgemerkt dat God ons vaak door de vallei van beproeving heeft geleid voordat hij ons toestaat de bergtop van overwinning te bereiken. Spurgeon had gelijk toen hij zei dat de beloften van God het helderst schijnen in de oven van verdrukking, en het is door die beloften te claimen dat we de overwinning behalen.

De eerste zifting (vs. 1-3). God testte Gideons geloof door zijn leger van 32.000 vrijwilligers te zeven totdat er nog maar 300 man over waren. Als Gideons geloof zo groot was geweest als zijn leger, dan zou zijn geloof erg zwak zijn geweest tegen de tijd dat God met hen klaar was! Minder dan 1 procent van de oorspronkelijke 32.000 volgde uiteindelijk Gideon naar het slagveld.

"God vertelde Gideon waarom Hij de omvang van het leger verminderde: Hij wilde niet dat de soldaten opscheppen dat ze de overwinning op de Midianieten hadden behaald. Overwinningen die door geloof werden behaald, brengen eer aan God omdat niemand kan uitleggen hoe ze zijn gebeurd.

Maar al te vaak zijn we als koning Uzzia die "wonderbaarlijk werd geholpen, totdat hij sterk was. Maar toen hij sterk was, werd zijn hart verheven tot zijn vernietiging' (2 Kron. 26:15-16). Mensen die door geloof leven, kennen hun eigen zwakheid steeds meer, omdat ze afhankelijk zijn van Gods kracht. “Want als ik zwak ben, dan ben ik sterk” (2 Kor. 12:10).

Door de angstige soldaten te vertellen naar huis terug te keren, gehoorzaamde Gideon eenvoudig de wet die Mozes oorspronkelijk had gegeven: „Welke man is er die bang en zwak van hart is? Laat hem gaan en naar zijn huis terugkeren, opdat het hart van zijn broeders niet bezwijkt als zijn hart” (Deut. 20:8, NBV).

Trots na de strijd berooft God van glorie, en angst tijdens de strijd berooft Gods soldaten van moed en kracht. Angst heeft een manier om zich te verspreiden, en een timide soldaat kan meer schade aanrichten dan een hele compagnie vijandige soldaten.

Angst en geloof kunnen niet lang samenleven in hetzelfde hart. Ofwel zal angst het geloof overwinnen en zullen we opgeven, ofwel zal het geloof de angst overwinnen en zullen we zegevieren. John Wesley dacht misschien aan het leger van Gideon toen hij zei: "Geef mij honderd mannen die niets anders vrezen dan zonde en niets anders liefhebben dan God, en ik zal de poorten van de hel doen beven!”

De tweede zifting (vs. 4-8).

God liet de nog in leven zijnde 10.000 mannen van Gideon een tweede test doorstaan ​​door ze allemaal te vragen iets te drinken bij de rivier. We weten nooit wanneer God ons op de proef stelt in een gewone levenservaring. Op de Bijbelschool liet Jan zijlstra wel eens papiertjes op de grond van het gloednieuwe gebouw vallen. Hij lette dan op welke “leider” een echte leider was naar Jezus’ hart. Want echte leiders dienen automatisch en zonder dat zij daarop aangesproken moeten worden.

Welke betekenis zat er in de twee verschillende manieren waarop de mannen uit de rivier dronken? Omdat de Schrift het ons niet vertelt, zouden we er verstandig aan doen om in de tekst niet een of andere gewichtige geestelijke les te lezen die God daar nooit heeft gegeven. De meeste uitleggers zeggen dat de mannen die bogen om te drinken zichzelf kwetsbaar maakten voor de vijand, terwijl de 300 die water uit hun handen likten alert bleven. Maar de vijand was op zes kilometer afstand (v. 1), wachtend om te zien wat de Joden zouden doen; en Gideon zou zijn mannen niet in zo'n gevaarlijke situatie hebben gebracht.

Mijn veronderstelling is dat God deze methode heeft gekozen om het leger te ziften omdat het eenvoudig, bescheiden (geen soldaat wist dat hij werd getest) en gemakkelijk toe te passen was. We moeten niet denken dat alle 10.000 tegelijk dronken, want dat zou het leger een paar kilometer langs het water hebben uitgestrekt. Omdat de mannen ongetwijfeld in groepen naar het water kwamen, kon Gideon ze observeren en de 300 identificeren. Pas na de gebeurtenis ontdekten de mannen dat ze waren getest.

“Er is geen beperking voor de Heer om te redden door velen of door weinigen” (1 Sam. 14:6). Sommige kerken zijn tegenwoordig gebiologeerd door statistieken en denken dat ze sterk zijn omdat ze groot en rijk zijn, maar aantallen zijn geen garantie voor Gods zegen. Mozes verzekerde de Joden dat als ze de Heer zouden gehoorzamen, één soldaat duizend kon achtervolgen en twee "tienduizend op de vlucht zouden jagen" (Deut. 32:30).

Het is duidelijk uit 7:14 dat de Midianieten wisten wie Gideon was, en ongetwijfeld keken ze toe wat hij aan het doen was. Ik heb me vaak afgevraagd wat de vijandige spionnen dachten toen ze het Joodse leger schijnbaar uit elkaar zagen vallen. Maakte het de Midianieten overmoedig en daarom minder voorzichtig? Of werden hun leiders nog alerter en vroegen ze zich af of Gideon hen voor een lastig stuk strategie had voorbereid?

God gaf Gideon in Zijn genade nog een belofte van overwinning: "Ik zal je redden door de 300 mannen die het water likten" (vers 7). Door deze belofte op te eisen en de aanwijzingen van de Heer op te volgen, versloeg Gideon de vijand en bracht hij veertig jaar lang vrede in het land (8:28).

De soldaten die vertrokken lieten een deel van hun uitrusting achter bij de 300 mannen, zodat elke man een fakkel, een trompet en een kruik kon hebben - inderdaad vreemde wapens om een ​​oorlog te voeren.

2. God moedigt ons geloof aan (Rechters 7:9-15a)

De Heer wilde dat Gideon en zijn 300 mannen die nacht het kamp van Midian zouden aanvallen, maar eerst moest Hij omgaan met de angst die nog steeds in Gideons hart bleef. God had Gideon al drie keer verteld dat Hij Israël de overwinning zou geven (6:14, 16; 7:7), en Hij had hem gerustgesteld door hem drie speciale tekenen te geven: vuur uit de rots (6:19-21), de natte vacht (6:36–38), en de droge vacht (6:39–40). Na al deze goddelijke hulp had Gideon sterk in zijn geloof moeten staan, maar dat was niet het geval.

Wat zouden we dankbaar moeten zijn dat God ons begrijpt en ons niet veroordeelt omdat we twijfels en angsten hebben! Hij blijft ons wijsheid geven en scheldt ons niet uit als we blijven vragen (Jakobus 1:5). Onze grote Hogepriester in de hemel voelt mee met onze zwakheden (Hebr. 4:14-16) en geeft ons steeds meer genade (Jakobus 4:6). God herinnert zich dat we slechts stof (Ps. 103:14) en vlees (78:39) zijn.

God moedigde Gideons geloof op twee manieren aan.

1God gaf Gideon nog een belofte (vers 9). De Heer vertelde Gideon voor de vierde keer dat Hij het Midianitische leger in zijn hand had gegeven. (Let op de tijd van het werkwoord en zie Joz. 6:2.) Hoewel de strijd nog gestreden moest worden, had Israël al gewonnen! De 300 mannen konden het vijandelijke leger aanvallen in het vertrouwen dat Israël de overwinnaar was.

Sommige mensen hebben het idee dat zelfverzekerd, moedig geloof een soort religieuze arrogantie is, maar het tegenovergestelde is waar. Christenen die Gods beloften geloven en Hem grote dingen zien doen, voelen zich nederig te weten dat de God van het heelal om hen geeft en aan hun kant staat. Ze claimen geen verdienste in hun geloof of eer van hun overwinningen. Alle eer gaat naar de Heer omdat Hij het allemaal deed! Het is het ongelovige kind van God dat de Heer bedroefd en Hem tot een leugenaar maakt (1 Johannes 5:10).

Hoop en liefde zijn belangrijke christelijke deugden, maar de Heilige Geest wijdde een heel hoofdstuk in het Nieuwe Testament – ​​Hebreeën 11 – aan de overwinningen van het geloof die werden behaald door gewone mensen die God durfden te geloven en naar Zijn beloften te handelen. Het is misschien een cliché voor sommige mensen, maar de oude formule is nog steeds waar: "God zegt het - ik geloof het - dat maakt het vast!”

2 God gaf Gideon nog een teken (vv. 10-14). Het vergde moed voor Gideon en zijn dienaar om naar vijandelijk gebied te gaan en dicht genoeg bij het Midianitische kamp te komen om het gesprek van twee soldaten af ​​te luisteren. God had een van de soldaten een droom gegeven en die droom vertelde Gideon dat God de Midianieten in zijn hand zou geven. De Heer had Gideon dit feit al verteld, maar nu hoorde Gideon het uit de mond van de vijand!

In het bijbelse verslag vind je vaak dat God Zijn waarheid door middel van dromen communiceert. Onder de gelovigen tot wie Hij sprak door middel van dromen zijn Jakob (Gen. 28, 31), Jozef (Gen. 37), Salomo (1 Koningen 3), Daniël (Dan. 7), en Jozef, de echtgenoot van Maria (Matt. 1 :20-21; 2:13-22). Maar Hij sprak ook op deze manier tot ongelovigen, waaronder Abimelech (Gen. 20), Nebukadnezar (Dan. 2, 4), Jozefs medegevangenen (Gen. 40), Farao (Gen. 41), en Pilatus' vrouw (Matt. 27: 19). We mogen echter uit deze voorbeelden niet concluderen dat dit de normale methode van de Heer is om met mensen te communiceren of dat we vandaag in onze dromen zijn leiding moeten zoeken. Dromen kunnen bedrieglijk zijn (Jer. 23:32; Zach. 10:2), en zonder goddelijke instructie kunnen we de juiste interpretatie niet kennen.

De beste manier om Gods leiding te krijgen is door het Woord van God, gebed en gevoeligheid voor de Geest terwijl we naar de omstandigheden kijken. Aangezien gerst een graan was dat voornamelijk door arme mensen werd gebruikt, sprak het beeld van de gerstekoek van Gideon en zijn leger over hun zwakheid en vernedering. Het beeld is dat van een muffe harde cake die als een wiel zou kunnen rollen, helemaal geen compliment! De man die de droom interpreteerde, had geen idee dat hij Gods waarheid sprak en Gods dienaar aanmoedigde. Gideon vond het niet erg om vergeleken te worden met een oud brood, want nu wist hij zeker dat Israël de Midianieten zou verslaan en het land uit slavernij zou bevrijden.

Het is veelbetekenend dat Gideon even pauzeerde om de Heer te aanbidden voordat hij iets anders deed. Hij was zo overweldigd door de goedheid en barmhartigheid van de Heer dat hij in onderwerping en dankbaarheid op zijn gezicht viel. Jozua deed hetzelfde voordat hij de stad Jericho innam (Joz. 5:13-15), en het is een goede gewoonte voor ons om vandaag te volgen. Voordat we succesvolle krijgers kunnen zijn, moeten we eerst oprechte aanbidders worden.

3. God eert ons geloof (Rechters 7:15b-25)

“Maar zonder geloof is het onmogelijk Hem te behagen, want wie tot God komt, moet geloven dat Hij bestaat en dat Hij een beloner is van wie Hem ijverig zoeken” (Hebr. 11:6, NBV). Geloof betekent meer dan alleen op God vertrouwen; het betekent ook God zoeken en Hem willen behagen. We vertrouwen God niet alleen om Hem dingen voor ons te laten doen. We vertrouwen Hem omdat het vreugde in zijn hart brengt als zijn kinderen op Hem vertrouwen, Hem zoeken en Hem behagen.

Hoe beloonde God Gideons geloof?

God gaf hem wijsheid om het leger voor te bereiden (7:15b–18). Gideon was een nieuwe man toen hij en zijn dienaar terugkeerden naar het Israëlitische kamp. Zijn angsten en twijfels waren verdwenen toen hij zijn kleine leger mobiliseerde en moed in hun harten druppelde door wat hij zei en deed. "De Heer heeft het kamp van Midian in uw hand gegeven", kondigde hij aan de mannen aan (vers 15, NBV).

Het plan van Gideon was eenvoudig maar effectief. Hij gaf elk van zijn mannen een trompet om op te blazen, een kruik om te breken en een fakkel om te branden. Ze zouden het vijandelijke kamp omsingelen, de fakkels in de kruiken en hun trompetten in hun handen. Op Gideons teken bliezen de mannen op de trompetten, braken de kruiken, onthulden de lichten en riepen vervolgens: "Het zwaard van de Heer en van Gideon!" God deed de rest.

Gideon was het voorbeeld dat ze moesten volgen. 'Let op mij... Volg mijn voorbeeld... Doe precies wat ik doe' (vers 17, NBV). Gideon had een lange weg afgelegd sinds de dag dat God hem had gevonden terwijl hij zich verstopte in de wijnpers! We horen hem niet langer vragen: "Als - waarom - waar?" (6:13) Hij zoekt niet langer naar een teken. In plaats daarvan gaf hij vol vertrouwen bevelen aan zijn mannen, wetende dat de Heer hun de overwinning zou geven.

Het is goed gezegd dat het goede nieuws van het evangelie is dat we niet hoeven te blijven zoals we zijn. Door geloof in Jezus Christus kan iedereen veranderd worden. “Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping; oude dingen zijn voorbijgegaan; zie, alle dingen zijn nieuw geworden” (2 Kor. 5:17, NBV). Jezus zei tegen Andreas' broer: "Jij bent Simon ["een hoorder"].... Je zult Kefas ["een steen"] genoemd worden" (Johannes 1:42, NBJV). "Je bent - je zult zijn!" Dat is goed nieuws voor iedereen die een nieuwe start in het leven wil. God kan een zwak stuk klei nemen zoals Simon en een rots van hem maken! God kan een twijfelaar als Gideon nemen en een generaal van hem maken!

God gaf hem moed om het leger te leiden (vv. 19-22). Gideon leidde zijn kleine leger van de bron van Harod ("beven") naar de vallei van Jizreël, waar ze allemaal hun plaatsen rond het kamp innamen. Op Gideons teken bliezen ze allemaal op hun ramshoorns, braken de kruiken kapot en riepen: "Het zwaard van de Heer en van Gideon!" Omdat ze werden omringd door plotseling licht en harde geluiden, namen de Midianieten aan dat ze werden aangevallen door een groot leger, en het resultaat was paniek. De Heer kwam tussenbeide en bracht een geest van verwarring in het kamp, ​​en de Midianieten begonnen elkaar te doden. Toen beseften ze dat vluchten het veiligst was. Zo vertrokken ze op de karavaanroute naar het zuidoosten met de achtervolging van het Israëlitische leger.

God gaf hem de gelegenheid om het leger uit te breiden (vv. 23-25). Het was duidelijk dat 300 man geen duizenden vijandelijke soldaten konden achtervolgen, dus stuurde Gideon een oproep voor meer vrijwilligers. Ik weet zeker dat veel van de mannen van het oorspronkelijke leger van 32.000 mensen gehoor gaven aan de oproep van Gideon, en zelfs de trotse stam van Efraïm kwam hem te hulp. Aan hen werd de eer gegeven Oreb ("raaf") en Zeeb ("wolf"), de twee prinsen van Midian, te vangen en te doden. Het verhaal van Gideon begon met een man die zich verstopte in een wijnpers (6:11), maar het eindigde met de vijandelijke prins die werd gedood bij een wijnpers.

Gideons grote overwinning op de Midianieten werd een mijlpaal in de geschiedenis van Israël, vergelijkbaar met de Slag bij Waterloo voor Groot-Brittannië, want het herinnerde de Joden aan Gods macht om hen van hun vijanden te verlossen. De dag van Midian was een grote dag die Israël nooit zou vergeten (Ps. 83:11; Jes. 9:4; 10:26).

Ook de kerk van vandaag kan van deze gebeurtenis leren en erdoor bemoedigd worden. God heeft geen grote aantallen nodig om Zijn doelen te bereiken, noch heeft Hij bijzonder begaafde leiders nodig. Gideon en zijn 300 mannen waren beschikbaar voor God om te gebruiken, en Hij stelde hen in staat de vijand te overwinnen en vrede in het land te brengen. Wanneer de kerk afhankelijk begint te worden van "grootheid" - grote gebouwen, grote mensenmassa's, grote budgetten - dan raakt het geloof misplaatst en kan God Zijn zegen niet geven. Als leiders meer afhankelijk zijn van hun opleiding, vaardigheden en ervaring dan van God, dan laat God hen in de steek en zoekt hij een Gideon.

Het belangrijkste is dat we beschikbaar zijn voor God om te gebruiken zoals Hij dat nodig acht. We begrijpen Zijn plannen misschien niet helemaal, maar we kunnen wel volledig op Zijn beloften vertrouwen; en het is het geloof in Hem dat de overwinning geeft.